De verdachte reed in de late avond van 29 juli 2018 met zijn auto over de snelweg A50 ter hoogte van Ravenstein toen hij de macht over het stuur verloor. De auto belandde in de sloot, sloeg over de kop en botste tegen bomen. Door het ongeval overleed één van de inzittenden aan zijn verwondingen. De toenmalige vriendin van de verdachte zat ook in de auto; zij brak meerdere ruggenwervels, haar hand en liep een scheur in de lever op.

Uit onderzoek blijkt dat er geen externe factoren waren die aan het ontstaan van het ongeval zouden kunnen hebben bijgedragen. De omstandigheden op de weg waren normaal, de auto was technisch in orde en er waren geen anderen bij het ongeval betrokken. De verdachte reed in een flauwe bocht naar links aan de rechterkant van de weg af. Volgens de rechtbank kan het niet anders zijn dan dat de verdachte de macht over het stuur verloor doordat hij die dag meerdere keren ketamine had gebruikt. Hij had een dermate hoge concentratie van deze drug in zijn bloed, dat het de rijvaardigheid waarschijnlijk negatief beïnvloedde. Dat de ketamine inderdaad een uitwerking op de verdachte had, blijkt uit zijn verklaringen direct na het ongeval tegenover de politie. Hij verklaarde immers dat hij na het gebruiken van de drug is gaan rijden, dat hij in extase belandde en dat er uit het niets demonen uit zijn hoofd kwamen.
De rechtbank kwalificeert het rijgedrag van de verdachte als zeer onvoorzichtig en onoplettend. Hij had onder die omstandigheden nooit moeten en mogen gaan rijden.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat het aan de verdachte te wijten is dat zijn vriend door het ongeval overleed en dat zijn vriendin zwaar lichamelijk letsel opliep. De rechtbank vindt een onvoorwaardelijke celstraf, zoals de officier van justitie eiste, echter niet op zijn plaats. De verdachte is zeer schuldbewust. Hij verklaart onomwonden en, volgens de rechtbank, eerlijk over zijn drugsgebruik vóór het ongeval. De verdachte voelt zich volledig verantwoordelijk voor de catastrofale afloop en zocht contact met de nabestaanden van zijn vriend om over het ongeval te praten. Zij blijken geen wrok tegen de verdachte te koesteren. Ook de verdachte zelf is getroffen door het ongeval; zijn goede vriend is overleden. Hij zal moeten leven met de gedachte dat dit door zijn toedoen is gebeurd. Ook is zijn vriendin zwaargewond geraakt.
Al met al vindt de rechtbank een voorwaardelijke celstraf van 8 maanden, als stevige stok achter de deur, de maximale taakstraf van 240 uur en een rijontzegging van 3 jaar een passende straf. Daarnaast moet de verdachte als bijzondere voorwaarden meewerken aan een onderzoek en eventuele behandeling van de verslavingszorg. Ook krijgt hij een meldplicht bij de reclassering en moet hij meewerken aan alcohol- en drugstests.