De dochter en het nichtje van de verdachte meldden zich in het voorjaar van 2023 bij de politie. Uit onderzoek blijkt dat de verdachte zijn dochter misbruikte in de periode dat zij tien tot en met dertien jaar oud was. Hij betastte haar, ging met zijn vinger in haar geslachtsdeel en hield zijn geslachtsdeel tegen haar aan. Zijn net achttienjarige nichtje - die een moeilijke thuissituatie en psychische problemen had en om die reden tijdelijk bij de verdachte verbleef - heeft hij twee maal verkracht.

Tijdens een huiszoeking kwam aan het licht dat de verdachte in dezelfde periode ook online ontucht pleegde met een groot aantal minderjarigen. Hij legde via sociale media contact met jonge meisjes en deed zich daarbij voor als een jonge jongen. Hij haalde ze over tot het maken en sturen (meestal via Snapchat) van seksueel getinte foto's en filmpjes van zichzelf. Zonder dat de meisjes dat wisten sloeg hij deze in zijn computer op. Een paar keer dwong de man zijn slachtoffers om met hem in contact te blijven en foto's en filmpjes naar hem te blijven sturen. Hij dreigde daarbij het slachtoffer of haar familie iets aan te doen. Op een USB-stick trof de politie 43 mapjes aan met namen van slachtoffers. Naast deze kinderporno had hij ook beelden van andere, onbekende meisjes in bezit.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat de verdachte volledig voorbij is gegaan aan onder meer de psychische schade die hij zijn slachtoffers kon toebrengen. Zijn dochter en nichtje gaven in hun slachtofferverklaringen aan hoezeer zij onder het misbruik hebben geleden en dat nog steeds doen. De rechtbank kan zich voorstellen dat deze psychische gevolgen worden versterkt door de houding van de verdachte, die de beschuldigingen van zijn dochter en nichtje stelselmatig ontkent en op geen enkele wijze berouw toont of verantwoordelijkheid neemt. De rechtbank hoopt dat hij dit later alsnog tegenover hen zal doen.

Volgens een psycholoog die de verdachte onderzocht is sprake van een pedofiele stoornis, maar is hij volledig toerekeningsvatbaar. Om de kans op herhaling zo veel mogelijk te beperken, vindt de rechtbank het noodzakelijk dat de verdachte - naast een gevangenisstraf van negen jaar - een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel krijgt. Zo kan hij na afloop van zijn detentie zo nodig langdurig onder toezicht worden gesteld.