Het chemische bedrijf Dow produceert in Terneuzen verschillende chemische producten in meerdere fabrieken en installaties. Uit het grootste complex op het terrein, stookinstallaties, komt uitstoot van stikstof (NOx) vrij. In drie zogeheten kraakinstallaties worden grondstoffen voor de overige fabrieken geproduceerd. Dit zijn deels installaties uit de vorige eeuw. Dow is een van de grootste stikstof uitstotende bedrijven in Nederland.

In maart 2023 verleende de provincie een omgevingsvergunning aan Dow met daarin twee voorschriften. In deze voorschriften wordt een grenswaarde gesteld aan de gezamenlijke stikstofuitstoot van de stookinstallaties in het grootste complex. Hierbij wijkt de provincie af van de landelijke eisen die zijn gesteld aan grote stookinstallaties.

De inspecteur-generaal Leefomgeving en Transport heeft dit aan de rechter voorgelegd. Volgens de inspecteur had de provincie bij het verlenen van de vergunning wel moeten uitgaan van de landelijke toegestane normen voor stookinstallaties. Hij is  bang  dat de vergunning ertoe kan leiden dat andere bedrijven ook een ruimere grenswaarde gaan verlangen.

Volgens de rechtbank heeft de provincie onvoldoende onderbouwd waarom een relatief soepele grenswaarde in de vergunning aan Dow werd opgelegd. Door deze keuze hoeft het chemische bedrijf haar bestaande (oudere) installaties niet te verbeteren en haar hoge stikstofuitstoot niet te verminderen. De rechtbank ziet dat binnen Dow de best beschikbare technieken (BBT) worden toegepast, maar dat wil niet zeggen dat zij niets hoeft te doen om tot een lagere stikstofuitstoot te komen. De rechtbank houdt er rekening mee dat de wetgever nu eenmaal strengere emissiegrenswaarden heeft opgenomen dan in de BBT en dat hiervan slechts bij uitzondering kan worden afgeweken. De provincie heeft niet goed uitgelegd waarom zij in de situatie van DOW afwijkt.

De rechtbank geeft de provincie de kans om de gebreken in de vergunning te herstellen. De rechtbank ziet daarvoor meerdere oplossingsrichtingen. Binnen drie weken moet zij aan de rechtbank laten weten of ze gebruik maakt van deze mogelijkheid. Als de provincie de gebreken wil herstellen, heeft ze daar een half jaar de tijd voor.