De verschillen in de hoogte van de straffen wordt voornamelijk bepaald door het aantal delicten waar de verdachten bij betrokken waren en hun rol bij die delicten. De 19-jarige man is verantwoordelijk voor in totaal 19 berovingen; in 7 gevallen werd geweld gebruikt. De 24-jarige man maakte zich schuldig aan 8 berovingen; in 3 gevallen was er sprake van geweld. Daarnaast probeerde hij 3 keer iemand te beroven. De 21-jarige man was de chauffeur van de groep. Hij bracht zijn medeverdachten naar de plaats van het delict en haalde ze daarna weer op en is medeplichtig aan 19 berovingen of pogingen daartoe.
Verder houdt de rechtbank er bij het bepalen van de straffen sterk rekening mee de slachtoffers doelbewust lijken te zijn uitgekozen. Ze waren gemiddeld 76 jaar en/of op een andere manier kwetsbaar. De rechtbank kwalificeert de feiten daarom als buitengewoon laffe en gewetenloze daden. De verdachten hadden op geen enkel moment oog voor de financiële en psychische consequenties van de berovingen voor de slachtoffers. Verder zijn alle verdachten binnen de Europese Unie al eerder veroordeeld voor vergelijkbare feiten, de 19-jarige man en de 24-jarige man vanaf 2011 zelfs al meer dan vijf keer.
Dit alles maakt dat volgens de rechtbank langdurige celstraffen van 8,5 en 5 jaar op zijn plaats zijn.
