De verdachte stuurde op 16 september 2022 om 04.22 uur berichten naar zijn echtgenote waarin hij aangaf hun zoontjes te zullen doden. Dit liet hij uren later ook aan haar broer en aan een vriendin weten. Op camerabeelden uit de woonkamer is te zien dat de verdachte kort na deze laatste berichten met een ceintuur van een badjas door de woonkamer liep. Ongeveer 1,5 uur later probeerde hij met deze ceintuur zijn kinderen één voor één te verwurgen. Hij verliet vervolgens de woning en liet zijn kinderen in toegetakelde staat achter. De inmiddels gealarmeerde politie trof de beide kinderen met zichtbare stuwingsletsels in hun gezichten en in versufte toestand aan in de woning. De rechtbank vindt dat verdachte met voorbedachte raad handelde en dat dus sprake is van twee pogingen tot moord.

Volgens deskundigen is er bij de verdachte sprake van een posttraumatische stressstoornis, een matig depressieve stoornis en een waanstoornis. Omdat de verdachte zich van het verwurgen niets meer zegt te herinneren, kunnen de deskundige niet aangeven of hij verminderd of geheel ontoerekeningsvatbaar was. Ook kunnen zij niet inschatten of er een grote kans is op herhaling. Wel stellen zij vast dat er veel beschermende factoren aanwezig zijn die invloed hebben op de kans op herhaling.

De rechtbank beschouwt de verdachte als verminderd toerekeningsvatbaar en vindt dat er een grote kans op herhaling is. De verdachte vertoonde in een toestand van emotionele ontregeling zeer onvoorspelbaar, agressief gedrag en probeerde zijn jonge kinderen om het leven te brengen omdat hij dacht dat zijn echtgenote vreemdging en hij haar daarvoor wilde straffen. De beschermende factoren die de deskundigen hebben benoemd, waren ook al aanwezig toen hij zijn zoontjes probeerde te verwurgen.

De rechtbank vindt dan ook dat er een onacceptabel grote kans op herhaling is als de verdachte zonder behandeling terugkeert in de maatschappij. Daarbij wijst de rechtbank op gesprekken vanuit de gevangenis waarin de verdachte aangeeft dat hij zijn partner wil doden als hij vrijkomt. Het is noodzakelijk dat de verdachte - naast een celstraf van 8 jaar - tbs met dwangverpleging krijgt. Ook moet hij zijn echtgenote en hun zoontjes schadevergoedingen betalen van in totaal ruim 40.000 euro.