De man voert - kort gezegd - aan dat het college onvoldoende rekening heeft gehouden met zijn situatie en beperkingen. Wanneer hij op bed ligt, kan hij niet op tijd het toilet beneden bereiken. Bovendien kan hij de postoel niet zelf legen. Ook zou het college er onterecht vanuit zijn gegaan dat zijn partner kan helpen. De partner is vanwege een stoornis in het autistisch spectrum 40 uur per week in een dagopvang. Verder is de man bang om te vallen met de postoel, die volgens hem niet stabiel is. Hij kampt namelijk met evenwichtsproblemen. Al met al stelt de man dat de postoel geen adequate en passende voorziening is.
Het college vindt de postoel in deze situatie wel de meest goedkope, adequate en passende voorziening. De losse stoel levert een passende bijdrage aan de zelfredzaamheid en participatie van de man, zoals in het Wmo 2015 staat omschreven. Volgens het college worden de beperkingen die de man in zijn woning ervaart in aanvaardbare mate mee gecompenseerd.