De verdachte deed zich eind 2016 via Instagram voor als een 14-jarig meisje en zocht in die hoedanigheid contact met een destijds 12-jarige jongen van wie hij de voetbaltrainer was. Ze voerden seksueel getinte gesprekken en vervolgens liet de verdachte de jongen seksueel getinte foto's van zichzelf maken en naar hem opsturen. Hij kreeg de jongen zo ver omdat hij eerst seksueel getinte foto's en video's van een meisje naar hem had gestuurd en daarna om foto’s van de jongen vroeg.
Daarnaast heeft de verdachte in een periode van 2 jaar stiekem foto's gemaakt van 7 jongens (van 11 of 12 jaar) van het voetbalteam dat hij trainde. Daarbij hoorde ook de jongen met wie hij later ontucht pleegde. De jongens werden gefilmd terwijl zij nietsvermoedend in de kleedkamer aan het douchen en omkleden waren. De verdachte heeft de foto's ook aan anderen gestuurd in ruil voor andere kinderporno.
Verder heeft hij in een periode van zo’n 2,5 jaar een grote hoeveelheid andere kinderporno verworven, in bezit gehad en verspreid. Onder deze afbeeldingen waren foto's en filmpjes waarop vergaande seksuele handelingen met minderjarigen werden gepleegd.

De rechtbank houdt er bij het bepalen van de straf rekening mee dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan 3 ernstige delicten. De rechtbank neemt hem dit zeer kwalijk. De verdachte maakte een zeer grote inbreuk op de persoonlijke integriteit van de jonge slachtoffers. Bovendien schaadde hij op grove wijze het vertrouwen dat de jongens en hun ouders in hun – destijds zeer geliefde – voetbaltrainer stelden. De slachtoffers van kinderporno hebben daar vaak nog jarenlang last van en de herinnering eraan hindert hen in hun dagelijks bestaan. Ook is het algemeen bekend dat deze kinderen niet alleen psychische maar ook vaak lichamelijke gevolgen ondervinden van het misbruik dat zij hebben moeten doorstaan en de daarmee gepaarde gaande vernederingen. De rechtbank weegt verder mee dat er volgens een psycholoog sprake is van een pedofilie stoornis bij de verdachte en dat hij een gebrekkige gevoelshuishouding heeft. De combinatie hiervan heeft er volgens de psycholoog mogelijk toe kunnen leiden dat de verdachte onvoldoende weerstand kon bieden aan zijn seksuele drang. Deze drang heeft de verdachte volgens de psycholoog in enige mate beperkt zijn wil in vrijheid te kunnen bepalen. Hij is daarom licht verminderd toerekeningsvatbaar voor zijn daden.

De advocaat van de verdachte verzocht een geheel voorwaardelijke celstraf op te leggen met eventueel daarnaast een taakstraf. De rechtbank oordeelt echter dat dit geen recht doet aan de ernst van de delicten en vindt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op zijn plaats. Omdat de verdachte nog jong is, een blanco strafblad heeft en dat het van groot belang is dat hij zijn ambulante behandeling voortzet, legt de rechtbank daarvan een deel voorwaardelijk op met een proeftijd van 3 jaar. Hiermee wil de rechtbank voorkomen dat de verdachte opnieuw in de fout gaat. Daaraan koppelt de rechtbank een meldplicht bij de reclassering en het voortzetten van de behandeling waar de verdachte al mee was gestart. Daarnaast mag hij niet op het terrein van zijn oude voetbalvereniging komen, niet met minderjarigen werken en moet hij zijn digitale gegevensdragers steekproefsgewijs laten controleren.