De man had bij zijn aanhouding 1895 foto’s en 100 video’s in bezit die volgens het Openbaar Ministerie allemaal vielen onder de strafbaarstelling van kinderporno. De advocaat van de verdachte stelde na het zien van de foto’s en beelden dat niet vaststaat dat alle afgebeelde personen kennelijk jonger dan 18 jaar waren. Ook bij de rechtbank ontstond na het zien van een aantal afbeeldingen twijfel of de afgebeelde persoon volwassen of minderjarig waren. Omdat de rechtbank ten aanzien van een aantal beelden niet kan vaststellen of de personen naar hun uiterlijk 16, 17 of 18 jaar oud zijn, wordt de man van afbeeldingen van personen van die leeftijd vrijgesproken. Bij 5 afbeeldingen is het wel duidelijk dat het om minderjarigen gaat. De man wordt veroordeeld voor het feit dat hij deze afbeeldingen tussen januari 2011 en januari 2012 in bezit had.
De rechtbank heeft niet alle foto’s en video’s kunnen bekijken bij gebrek aan een deugdelijke ordening en de grote omvang van de verzameling en moest daarom volstaan met een steekproef. De rechtbank verklaart tevens een deel van de dagvaarding nietig, omdat het OM de tenlastegelegde feiten niet concreet genoeg heeft omschreven.

De rechtbank neemt het de man kwalijk dat hij als bezitter van kinderporno de vraag hiernaar mede in stand heeft gehouden. De man droeg hierdoor indirect bij aan het seksueel misbruik van kinderen voor het maken van kinderporno. De rechtbank weegt in het voordeel van de man mee dat het om een gering aantal afbeeldingen gaat en dat sinds het tijdstip waarop hij de afbeeldingen in bezit had, geruime tijd is verstreken en hij sindsdien voor zover bekend geen nieuwe strafbare feiten heeft gepleegd. Ook is hij nooit eerder voor soortgelijke feiten veroordeeld. De rechtbank legt de celstraf voorwaardelijk op om de man ervan te weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen. Aan deze voorwaardelijke straf koppelt de rechtbank een aantal bijzondere voorwaarden. Zo moet de man zich ambulant laten behandelen en krijgt hij een meldplicht bij de reclassering.