De man, een zeer ervaren beroepschauffeur, reed in de drukke middagspits en zijn vrachtwagen was geladen met staal en woog 24.000 kilo. De rechtbank oordeelt dat de man onder deze omstandigheden extra voorzichtig en oplettend had moeten zijn. Volgens de chauffeur stond de cruise control ingesteld. Dit blijkt ook uit de gegevens van de tachograaf; de vrachtwagen reed een constante snelheid van 89 km/uur. Dit was 9 km/uur harder dan is toegestaan op die plek. Door met de cruise control aan, in een drukke verkeerssituatie, te hard te rijden met een zwaar beladen vrachtwagencombinatie, nam de chauffeur bewust het risico niet tijdig te kunnen reageren op een plotselinge filevorming. Deze situatie deed zich daadwerkelijk voor. Dat merkt de rechtbank aan als aanmerkelijk tekortschietend rijgedrag.
Dit tekortschietend rijgedrag valt de chauffeur te verwijten. Volgens de man is hij vlak voor de aanrijding mogelijk in slaap gevallen. Zijn advocaat stelt dat het ook een hartinfarct kan zijn geweest. De rechtbank vindt dit laatste – gelet op de bewijzen – onvoldoende aannemelijk en gaat ervan uit de man langer dan een seconde zijn ogen dicht heeft gehad omdat hij in slaap viel. De verdachte liet na op signalen van intredende vermoeidheid alle geoorloofde middelen te hanteren om te voorkomen hij daadwerkelijk in slaap zou vallen. Dat maakt dat de chauffeur ook schuld heeft aan het ongeval. Wel gaat het volgens de rechtbank, anders dan de officier van justitie meent, om de laagste vorm van schuld bij een verkeersmisdrijf. Van andere fouten dan te hard rijden en in slaap vallen, is namelijk niet gebleken.