De politie kwam de verdachte in augustus 2024 op het spoor tijdens een ondermijningsactie in Oud-Woensel in Eindhoven. Hij had een centrale en coördinerende rol bij de overdracht van 95 kilo amfetamineolie. Bij de actie nam de politie ook een telefoon van de verdachte in beslag. Daarop stonden chatgesprekken waarin de verdachte sprak over onder meer cocaïne, douane, Antwerpen, opzetters en kaaien. Het gaat volgens de rechtbank om voorbereidingshandelingen die zien op de in- en uitvoer van harddrugs. Ook hield de verdachte zich tussen juli en augustus 2024 samen met anderen bezig met de handel in en het vervoer van cocaïne, amfetamine, methamfetamine en MDMA. Hij stuurde deze processen aan, trad op als bemiddelaar en onderhandelde over prijzen.

Eerder werd de woning van de verdachte doorzocht. In een stofzuiger, een laptoptas en, na zijn aanhouding, in zijn onderbroek trof de politie contante geldbedragen aan van in totaal ruim 180.000 euro. Dit illegaal verkregen geld werd in beslag genomen en krijgt hij niet meer terug.

De verdachte heeft niet alleen het gebruik van drugs mogelijk gemaakt en een bijdrage geleverd aan alle onwenselijke effecten daarvan, ook ondermijnde hij de maatschappij. De georganiseerde handel in drugs, en alle daarmee samenhangende en eruit voortvloeiende misdrijven, leveren veel schade en nadeel op voor de maatschappij. 

Drugsgebruikers veroorzaken diverse problemen, zoals vermogenscriminaliteit, overlast op straat en extra druk op de gezondheidszorg. Deze problemen kunnen direct op het conto van de drugshandelaren worden geschreven. Maar dat niet alleen. Handelaren, zeker als die opereren op de schaal als waarvan hier sprake was, proberen doorgaans hun illegale handelingen op allerlei manieren veilig te stellen en te verbergen. Corruptie, vuurwapengeweld en witwassen zijn geregeld het gevolg daarvan.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er ook rekening mee dat de verdachte eerder is veroordeeld voor drugsdelicten. Daarnaast weegt mee dat hij als gevolg van een dwarslaesie gehandicapt is en daarmee samenhangende gezondheidsklachten heeft. De rechtbank onderkent dat detentie voor de verdachte, gelet op zijn lichamelijke beperkingen en medische toestand, zwaarder zal zijn dan voor de gemiddelde gedetineerde. Al met al komt de rechtbank, na een eis van negen jaar gevangenisstraf, tot het opleggen van een celstraf van zeven jaar.