Als juridisch medewerker ben ik nauw betrokken bij de rechtspraak. Voordat de rechter met het dossier aan de slag gaat, bekijk ik het dossier en bereid ik de zitting voor. Ik beoordeel de juridische grondslag van het verzoek en geef de standpunten van partijen weer. Daarnaast zoek ik bijbehorende jurisprudentie en beoordeel ik of er informatie ontbreekt en of er bijzonderheden zijn. Vervolgens zit ik tijdens de rechtszitting als griffier naast de rechter om te notuleren. In het geval partijen in hoger beroep gaan dan wordt dit proces-verbaal van de zitting naar het hof gestuurd, zodat zij weten wat er besproken is in de rechtbank. Na de zitting raadkamer ik met de rechter en schrijf ik de conceptuitspraak.

Ik heb elke week minstens een zitting, waar gemiddeld zes tot acht zaken op staan. De jeugd- en familiezaken zijn op de rechtbank. De verplichtezorgzaken doen we in de zorginstelling waar de persoon verblijft. Ik ga dan samen met de rechter de hele dag op pad in de dienstauto. Ik merk dat vaak wordt gedacht dat het griffieren tijdens de zitting de enige taak van de juridisch medewerker is. Niets is minder waar. De rest van de week gebruik ik om zaken voor te bereiden en uit te werken. Ook zijn er geregeld vergaderingen met juridisch medewerkers of het hele team.

Daarnaast volg ik nog cursussen bij het opleidingscentrum van de Rechtspraak (SSR). Dit zijn niet alleen vakinhoudelijke cursussen, maar ook cursussen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Verder vind ik het leuk om te helpen bij activiteiten van de rechtbank, zoals de jaarlijkse Open Dag.

Het contact met mijn collega’s. De manier van werken en de collegialiteit binnen de rechtbank valt mij echt op. Mijn collega’s zijn betrokken, gedreven in hun werk en het is nooit saai. Dit zorgt voor een prettige werksfeer waardoor ik met plezier naar mijn werk ga.

Het is inhoudelijk interessant werk waarbij ik iedere keer andere juridische vraagstukken zie. Hoewel veel verzoeken zijn gebaseerd op dezelfde juridisch grondslag is geen enkele zaak hetzelfde. Persoonlijk vind ik het familie- en jeugdrecht zo boeiend, omdat het menselijke aspect een grote rol speelt in deze zaken. Voor de mensen om wie het gaat kan de uitkomst van de procedure behoorlijk ingrijpen in hun leven. Ik vind het interessant om van dichtbij de beweegredenen van een rechter te ervaren. Waarom komt de rechter tot een bepaalde beslissing, welke argumenten horen daarbij en hoe brengt de rechter dit over naar partijen? Hierbij is het (leren) schrijven van een uitspraak een vaardigheid die altijd en overal van pas komt.