In de vroege ochtend van 13 mei 2016 heeft de verdachte allereerst getracht een man af te persen aan de Pasteursingel te Rotterdam door hem vast te grijpen en geld en sigaretten te eisen. Die poging mislukte. Terwijl de man een zijstraat van de Pasteursingel in vluchtte, hoorde hij een geluid alsof er een fiets viel en hoorde hij een vrouw gillen. Hierop heeft de man de politie gebeld. Een paar minuten later ontving de politie nog een melding van een getuige die een zwaargewonde vrouw op straat zag liggen. Het bleek te gaan om de 51-jarige krantenbezorgster met meerdere steek- en snijletsels. Een week later is zij in het ziekenhuis aan deze verwondingen overleden. 

Uit onderzoek is gebleken dat het DNA-profiel van de man overeenkomt met het DNA-materiaal dat is aangetroffen op de kleding van de belaagde man, op het lichaam en de jas van de vrouw en op een deodorantbus op de plaats delict. Daarnaast is een DNA-profiel van de vrouw aangetroffen op kleding in de woning van de verdachte. De verdediging heeft onder meer aangevoerd dat de overdracht van DNA-sporen geen dadersporen zijn en ook eerder kan hebben plaatsgevonden dan tijdens die bewuste nacht. Als krantenbezorgster kwam zij immers geregeld in de wijk waar de verdachte woonachtig is. 

De rechtbank heeft vastgesteld dat het signalement dat door de belaagde man is afgegeven, past bij de verdachte. In combinatie met de DNA-sporen van verdachte die zijn aangetroffen op het lichaam en de jas van de krantenbezorgster en een deodorantbus op de plaats delict, het DNA-spoor van de krantenbezorgster op kleding van de verdachte, het DNA-spoor van de verdachte op kleding van de belaagde man en de telecomgegevens van de telefoon van verdachte in de buurt van de plaats delict, acht de rechtbank het bewijs geleverd dat het de 30-jarige verdachte is geweest die eerst de man heeft belaagd en daaropvolgend de krantenbezorgster heeft aangevallen met een mes. De bewezen feiten leveren respectievelijk poging tot afpersing en doodslag op.

Verdachte is eerder veroordeeld voor strafbare feiten, waaronder diefstal met geweld en bedreiging, maar nog niet eerder voor levensdelicten. Gezien de ernst van de feiten acht de rechtbank een lange gevangenisstraf passend. Bij verdachte bestond tijdens het begaan van de feiten een ziekelijke stoornis van de geestvermogens, maar uit deskundigenonderzoek is niet gebleken dat verdachte op het moment van de steekpartij verminderd toerekeningsvatbaar was. Niettemin acht de rechtbank oplegging van tbs met dwangverpleging noodzakelijk.