De rechtbank is van oordeel dat uit de inhoud van het dossier niet naar voren komt dat de verdachten zich intensief en over een langere periode hebben verdiept in IS propaganda en retoriek. Dat de verdachten zich hebben vereenzelvigd met het radicaal extremistische gedachtegoed van IS kan dus niet worden vastgesteld.

Er zijn door verdachten video's bekeken waarin te zien is hoe een IS-strijder demonstreert hoe je iemand met een mes om het leven kan brengen en hoe een explosief kan worden gemaakt. Het is niet vast komen te staan met welke intentie naar deze video is gekeken. Bij de verdachten zijn geen steekwapens en geen grondstoffen voor het maken van explosieven gevonden. 

De verdachten kwamen in een garagebox met fitnessapparatuur geregeld samen om te trainen. Uit het dossier en wat er op de zitting is besproken is niet naar voren gekomen dat de verdachten daar trainden om zich voor te bereiden op terroristische misdrijven. De rechtbank betrekt hierbij ook dat de garagebox niet door alle verdachten trouw werd bezocht en dat de discipline om te trainen ook niet bij iedereen aanwezig was of zelfs ontbrak.  

Enkele verdachten hebben in Bulgarije schietlessen gevolgd. Die lessen hebben 2 jaar voor hun aanhouding plaatsgevonden. Uit het dossier is niet gebleken dat de verdachten de schietlessen volgden met de intentie om terroristische misdrijven te plegen.

In alle zaken is door de verdediging aangevoerd dat de uitlatingen die onder andere uit tapgesprekken blijken moeten worden gezien als 'foute' humor en zelfspot, die hoort bij de jongerencultuur en dat alles wat hen wordt verweten ook in dat licht moet worden gezien. Dat ziet de rechtbank anders. De grens tussen humor of zelfspot en laakbare tot zelfs strafbare uitlatingen en gedragingen is dun.

In deze zaak kan niet meer worden gezegd dat de uitlatingen en gedragingen van de verdachte nog binnen de grenzen van (desnoods foute) humor vallen en het alleen maar als misplaatst 'grappig' moet worden beschouwd. Dat de grens van het strafbare is overschreden is echter niet gebleken.  

De veelheid en aard van de gedragingen zoals die uit het dossier blijken hebben er toe geleid dat er steeds ernstige bezwaren zijn (geweest) in het kader van de voorlopige hechtenis en dat er sprake is geweest van een verdenkingen die noopten tot strafrechtelijk onderzoek.

Uiteindelijk is na - onder meer - een uitvoerig onderzoek ter terechtzitting gebleken dat er onvoldoende is om tot een bewezenverklaring te komen. De rechtbank heeft niet kunnen vaststellen dat de verdachten - kort gezegd - de intentie hadden om een terroristisch misdrijf voor te bereiden of daarvoor in training is geweest.

De verdachten worden daarom vrijgesproken.