Die waardevermindering heet planschade. De bouw van de toren zelf wordt niet gezien als schadeoorzaak, maar het bestemmingsplan “Gedempte Zalmhaven", dat de bouw mogelijk heeft gemaakt. Omwonenden kunnen bij de gemeente een verzoek om schadevergoeding indienen als ze bij de aankoop van hun huis niet konden voorzien dat er in de buurt ruimtelijke ontwikkelingen, zoals dit bouwproject, komen die de waarde van hun woning kunnen verminderen.

In tegenstelling tot de projectontwikkelaar van de Zalmhaventoren, die met de gemeente Rotterdam een planschadeverhaalsovereenkomst heeft gesloten op grond waarvan hij zou opdraaien voor de door de gemeente aan omwonenden uit te keren planschadevergoedingen, is de rechter het met vrijwel alle bewoners die beroep instelden eens dat het op het moment dat zij de woning kochten niet duidelijk was dat er in de (nabije) toekomst vlakbij hun woning grote woontorens zouden worden gebouwd. De omwonenden hebben aangegeven dat zij door de komst van de Zalmhaventoren negatieve gevolgen ondervinden. Bijvoorbeeld door belemmering van het uitzicht, inkijk vanuit de nieuwe toren, lichtinval, schaduw of het windklimaat rond de woning.

De bewoners waren het niet eens met de rapporten, inclusief taxaties, die door burgemeester en wethouders van Rotterdam zijn gemaakt om te bepalen hoe die negatieve effecten de waarde van hun woningen hebben beïnvloed. Zij stelden dat de schade veel hoger is dan eerder door burgemeester en wethouders Rotterdam is aangenomen.

De rechtbank is het met een groot deel van de bewoners eens. Op basis van de deskundigenrapporten die zijn opgesteld op verzoek van de rechtbank heeft de rechtbank beslist dat een aanmerkelijk aantal bewoners recht heeft op een fiks hogere planschadevergoeding dan eerder is bepaald.