Volgens de rechtbank is er voor de polissen vanaf 1994 in principe voldoende contractuele basis voor het in rekening brengen van de (eerste) kosten van de verzekeraar en de tussenpersoon. Dat is anders voor het effect van de manier waarop deze kosten in rekening werden gebracht.

Door de manier van in rekening brengen, zou tussentijdse beëindiging van de polis (zeer) nadelig kunnen zijn voor de opbouw van vermogen. Verzekeringnemers die tot 1 augustus 1999 een polis afsloten, konden met dat effect geen rekening houden. Voordat de rechtbank verder kan beslissen, moet er meer duidelijkheid komen over het effect van de manier van in rekening brengen van eerste kosten bij tussentijdse beëindiging.

Beide partijen krijgen de gelegenheid om nieuwe stukken in te dienen. Daarbij mogen zij ook iets zeggen over de mogelijkheid om prejudiciële vragen aan de Hoge Raad te stellen. Het Hof in Den Haag heeft in een andere zaak van een claimstichting over beleggingsverzekeringen aangekondigd zulke vragen te gaan stellen.

Het volledige vonnis is op 23 april 2020 om 08.00 uur te raadplegen via de link onder dit bericht.