Voor het importeren van de grote hoeveelheden cocaïne was de rol van de verdachte als havenmedewerker essentieel. Hij werkte op de afdeling waarin hij containers kon verplaatsen en waarin hij containers in de systemen kon volgen. Door zijn handelen werden de containers op een handige plek geplaatst voor de ‘uithalers’, aan controle door de douane onttrokken of op een geschikte plek voor de ‘switchmethode’ gezet.

Bij die methode wordt een container uit een ‘veilig land’, die weinig kans loopt gecontroleerd te worden en al is vrijgegeven, dichtbij een container met verdovende middelen geplaatst. De drugs worden vervolgens verplaatst naar de vrijgegeven container. Bij deze smokkelmethode is het van belang dat de bevoegde havenmedewerker de containers verplaatst voordat de douane de container met drugs controleert.

Gelet op de contante uitgaven ter grootte van een dubbel jaarsalaris moet de verdachte grote bedragen voor zijn rol hebben ontvangen. Dat hij heeft gehandeld onder bedreiging vindt de rechtbank niet aannemelijk.

De rechtbank begrijpt dat de verdachte en zijn gezin geen gemakkelijke tijd achter de rug hebben. Dat is deels het gevolg van de problemen die verdachte zelf heeft veroorzaakt en van de media-aandacht. De verdachte had echter kunnen weten dat het schokkend en dus nieuwswaardig is als iemand op een vertrouwenspositie in de haven corrupt blijkt te zijn. De rechtbank ziet geen aanleiding om daarmee in het voordeel van de verdachte rekening te houden.

In het nadeel van de verdachte weegt de rechtbank mee dat hij bij drie verschillende transporten betrokken is geweest en dus steeds opnieuw in de fout ging.  De rechtbank heeft bij het bepalen van de hoogte van de straf vooral gelet op uitspraken in soortgelijke zaken. De rechtbank neemt in de strafmaat mee dat de verdachte weliswaar een belangrijke rol speelde in de cocaïnetransporten, maar dat hij een kleine schakel in een groter geheel is geweest. Hij lijkt niet betrokken te zijn geweest bij de organisatie van de transporten, de uithaal of het verdere vervoer van de cocaïne. De rechtbank heeft ook gelet op de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. De verdachte is niet eerder met politie en justitie in aanraking geweest. De verdachte heeft gedeeltelijk bekend, maar dit lijkt vooral ingegeven door de aanhouding op heterdaad op zijn werkplek en werkt niet strafverminderend. De rechtbank rekent het de verdachte zwaar aan dat hij van zijn functie met een vertrouwenspositie – waarin hij niet voor niets goed wordt betaald om corruptie te voorkomen – misbruik heeft gemaakt. Alles afwegend vindt de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van zes jaar op haar plaats.