Op 12 november 2021 spreken drie vrouwelijke coassistenten af met de verdachte die als internist werkt in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. Ze krijgen een les echografie. Om beurten nemen de coassistenten de rol van patiënt op zich. Daarvoor kleden ze zich uit tot op hun ondergoed en bedekken ze met een handdoek hun schaamstreek en borsten.

De verdachte zou de handdoeken hebben verplaatst en hun ondergoed hebben vastgepakt en verplaatst. Ook zou de verdachte bij een coassistente op haar borst drukken en de schaamstreek hebben betast. Daarnaast zou de verdachte met zijn mobiele telefoon rond zijn gelopen terwijl hij aan het filmen was of foto’s maakte. Twee vrouwen liggen op dat moment enkel in hun ondergoed op de behandeltafel. De drie coassistenten doen aangifte van aanranding en het heimelijk maken van opnames.

Ook werd hij ervan verdacht twee van zijn patiënten onzedelijk te hebben betast tijdens een onderzoek.

De verklaringen van de coassistenten staan op cruciale onderdelen lijnrecht tegenover de verklaring van de verdachte. De verdachte ontkent de beschuldigingen. De rechtbank is van oordeel dat de verklaringen van de coassistenten consistent en gedetailleerd zijn en op belangrijke punten met elkaar overeenkomen. De rechtbank volgt de coassistenten dan ook in hun lezing van de gebeurtenissen.

Tijdens het echoën door de verdachte heeft hij onder meer bij ieder van de coassistenten zonder iets te zeggen hun string vastgepakt en verplaatst. Daardoor kwam de vagina bloot te leggen. Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg heeft geoordeeld dat het verschuiven van ondergoed en het aanraken van de schaamstreek onnodig was voor de medische handelingen die werden verricht en onderwezen. De rechtbank komt daardoor tot het oordeel dat de verdachte met de handelingen een seksuele bedoeling heeft gehad. Daarbij is ook gekeken naar de omstandigheden waaronder de handelingen zijn verricht en de plaatsen op het lichaam van de jonge vrouwen waar deze plaatsvonden.

Daarnaast acht de rechtbank het plegen van ontuchtige handelingen met een patiënt  bewezen. Zij was met haar moeder in het ziekenhuis. De moeder zag dat de vrouw overstuur was en bij het volgende bezoek graag een vrouwelijke arts wilde. Daarnaast is de rechtbank van oordeel dat de aangifte van deze patiënt wordt ondersteund door de aangiftes van de drie coassistenten. De rechtbank ziet een patroon van soortgelijke handelingen bij de verdachte.

Van de verdenking van het plegen van ontucht met een andere patiënt spreekt de rechtbank de verdachte vrij.   De situatie met deze patiënt verschilde zodanig van de andere zaken dat geen gelijksoortig patroon kan worden aangenomen.

De verdachte was aanmerkelijk ouder dan de coassistenten, stond hoger in de hiërarchie van het ziekenhuis en was hun opleider. Hij heeft misbruik gemaakt van hun afhankelijkheid. Ook de patiënt verkeerde in een afhankelijke positie.

Ontuchtige handelingenkomen in strafzaken op veel verschillende manieren voor. De handelingen die de verdachte heeft verricht, vallen objectief gezien in een lichte categorie. Dat neemt niet weg dat de gevolgen voor de slachtoffers ingrijpend zijn gebleken. Meerdere slachtoffers hebben een posttraumatische stressstoornis ontwikkeld. Het handelen van de verdachte heeft ook voor hem grote gevolgen gehad omdat hij na 18 jaar als gerespecteerd arts zijn baan bij het ziekenhuis is verloren. De rechtbank verwijt de verdachte dat hij het kwalijke van zijn handelen niet in ziet of in wil zien..

De rechtbank legt de verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden op. Ook moet hij de maximale taakstraf van 240 uur uitvoeren. Daarnaast krijgt hij een beroepsverbod opgelegd voor de periode van vijf jaar. De verdachte moet aan alle vier de slachtoffers een schadevergoeding betalen.