De verdachten zijn onderzocht in een forensische kliniek. De deskundigen concluderen dat beide verdachten vanwege zeer nare ervaringen in hun jeugd kampen met ernstige problematiek. Zij moeten als verminderd toerekeningsvatbaar worden gezien voor wat zij hebben gedaan. De rechtbank neemt deze conclusie over. De deskundigen adviseren om de verdachten een verplichte en lange behandeling te laten volgen om herhaling in de toekomst te voorkomen. 

Gelet op de adviezen van de deskundigen en de ernst van het feit vindt de rechtbank de maximale jeugddetentie van 1 jaar en een PIJ-maatregel passend voor de jongste verdachte. Omdat het een geweldsfeit betreft kan deze maatregel verlengd worden, tot een maximum van 7 jaar.

Omdat de oudste verdachte 16 jaar was toen de moord werd gepleegd, kan de rechtbank het strafrecht voor volwassenen toepassen. De rechtbank heeft besloten dit te doen, omdat zij van oordeel is dat hij behandeling in een tbs-kader nodig heeft. Een PIJ-maatregel zou niet passend zijn gelet op de ernst en complexiteit van zijn problematiek. De tbs-maatregel is niet aan een maximum termijn gebonden. Daarnaast wordt aan deze verdachte een gevangenisstraf opgelegd. Bij het bepalen van de duur daarvan houdt de rechtbank onder andere rekening met zijn jonge leeftijd, zijn verminderde toerekeningsvatbaarheid en het belang om snel te starten met de tbs-behandeling. De rechtbank zoekt aansluiting bij de maximale duur van detentie die binnen het jeugdstrafrecht aan 16- en 17-jarigen kan worden opgelegd. De verdachte wordt dan ook veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2 jaar. De verdachten moeten ook een schadevergoeding betalen aan de familie van Tim.