Bij seksuele uitbuiting wordt iemand gedwongen om seksuele diensten te verlenen tegen betaling. Bij seksuele uitbuiting van minderjarigen hoeft er daarbij geen dwang in het spel te zijn om te kunnen spreken van mensenhandel. De drie hoofdverdachten in dit strafrechtelijk onderzoek, genaamd Kleinpolderplein, hebben volgens de rechtbank allemaal hun eigen aandeel gehad in de uitbuiting van drie meisjes.

Een gevangenisstraf van 3 jaar, een contactverbod en een schadevergoeding van bijna 30.000 euro is opgelegd aan de man die seksafspraken voor de drie meisjes regelde. Deze afspraken vonden plaats in Roosendaal, Rotterdam en Schiedam. De man ontving voor het maken van seksafspraken een deel van het geld dat de meisjes verdienden. Hij maakte voor de meisjes seksadvertenties, maakte afspraken met klanten, regelde soms het vervoer en boekte soms hotelkamers waar seksafspraken plaatsvonden. 

De drie meisjes zijn langere tijd uitgebuit en het ging om honderden klanten. De rechtbank heeft er in haar strafoplegging rekening mee gehouden dat de slachtoffers ook seksafspraken voor zichzelf regelden -buiten verdachte om- en een meisje al sekswerkzaamheden tegen betaling verrichtte voordat zij verdachte leerde kennen. 

Aan hoofdverdachte 2 is een gevangenisstraf van 120 dagen opgelegd, waarvan 81 dagen voorwaardelijk, een taakstraf van 240 uur, een contactverbod en een schadevergoeding van 2.000 euro. Zij was zelf werkzaam als sekswerker en introduceerde twee van de meisjes bij hoofdverdachte 1. Ze liet een meisje gebruik maken van haar online seksadvertenties en vervoerde de meisjes weleens naar hun klanten. Zij ontving zelf geen geld van de slachtoffers, maar wist wel dat zij een deel van hun verdiende geld moesten afstaan aan hoofdverdachte 1.  

In vergelijking met de rol van hoofdverdachte 1 is de rol van deze verdachte volgens de rechtbank relatief beperkt. De rechtbank houdt er rekening mee dat de vrouw zelf werkzaam was in de prostitutie en dat zij een drugsverslaving had, waardoor zij zich mogelijk ook in een kwetsbare positie bevond. Anderzijds neemt de rechtbank het haar kwalijk dat zij een aandeel heeft gehad in de seksuele uitbuiting. Bovendien wist de vrouw dat twee meisjes minderjarig waren, maar hield zij daar geen rekening mee. 

Een derde verdachte is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2 jaar, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar, een contactverbod en een schadevergoeding van 2.500 euro. De man had seks tegen betaling met de twee minderjarige meisjes en maakte daarvan video-opnames. Daarnaast heeft hij een fotoshoot opgezet en kinderpornografische foto's gemaakt van één van de minderjarige meisjes. Omdat hij als klant seksafspraken met dit meisje had, had hij moeten weten dat zij deze foto's zou gebruiken voor haar seksadvertenties. Op deze manier daaraan bijdragen is ook een vorm van seksuele uitbuiting. Verdachte is daarnaast schuldig bevonden aan het bezitten, maken en verspreiden van kinderporno.

Naast de hoofdverdachten stonden er dertien vermeende klanten terecht in onderzoek Kleinpolderplein. De rechtbank heeft acht klanten veroordeeld voor seks tegen betaling met een minderjarig meisje. Zij hebben taakstraffen opgelegd gekregen tot 240 uur en een dag onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Ook moeten zij schadevergoedingen tussen de 500 en 750 euro betalen. Volgens de rechtbank zijn de klanten niet bewust en doelgericht op zoek gegaan naar een minderjarige sekswerker, maar hebben zij de daadwerkelijke leeftijd van de meisjes niet (voldoende) gecontroleerd.

Bij twee klanten is vast komen te staan dat zij seks hebben gehad tegen betaling, maar zijn er uitzonderlijke omstandigheden waardoor ze niet strafbaar zijn. Zij zijn ontslagen van alle rechtsvervolging. Tot slot zijn er nog drie verdachten vrijgesproken.