De restauratiewerkzaamheden, zoals het schuren van treinen, werden uitgevoerd in het kader van het re-integratietraject 'Tilburgse en Regionale bedrijven Ondernemen Maatschappelijk' (tROM). De gemeente Tilburg had voor dit project een samenwerkingsovereenkomst gesloten met NedTrain en het Spoorwegmuseum. NedTrain had in het project een adviserende en faciliterende rol. Volgens de rechtbank wist NedTrain of had zij destijds moeten weten dat de deelnemers bij hun werkzaamheden in aanraking kwamen met chroom-6 en dat dit schadelijk kon zijn voor hun gezondheid. 

De rechtbank komt tot deze conclusie omdat vaststaat dat de NS wist dat er chroom-6 aanwezig was in de verflagen op treinstellen. Sinds 1991 gebruikt de NS chroom-6 daarom niet meer of onder zeer strenge voorwaarden. NedTrain heette voorheen NS Materieel en daarvoor was het de afdeling NS Materieel & Werkplaatsen. De kennis over chroom-6 bij de NS moet volgens de rechtbank dus ook aanwezig zijn geweest bij NedTrain. Desondanks heeft NedTrain de deelnemers, maar ook de gemeente en tROM, niet gewaarschuwd voor de schadelijke stoffen en niet gewezen op de noodzaak van adequate bescherming bij de bewerking van de treinen. De rechtbank vindt dit onrechtmatig en NedTrain is daarom aansprakelijk voor de schade.   

De eisers in deze zaak hebben de rechtbank gevraagd om NedTrain te veroordelen tot het betalen van een schadevergoeding. Hoewel de rechtbank vindt dat er in deze zaak sprake is van angst voor gezondheidsschade, wat recht kan geven op een schadevergoeding, heeft de rechtbank deze vergoeding nog niet toegekend. Omdat er grote verschillen zijn tussen de eisers heeft de rechtbank hen verwezen naar de schadestaatprocedure. In deze vervolgprocedure wordt per persoon beoordeeld wat de hoogte van de schadevergoeding is.