De verdachte won het vertrouwen van vrouwen uit zijn omgeving en benaderde hen om tegen een vergoeding mee te werken aan medische onderzoeken. Vervolgens verrichtte hij met behulp van een eendenbek inwendig onderzoek, deed borstonderzoek en maakte foto’s. De vrouwen werkten mee omdat de Tilburger zich voordeed als bevoegd arts werkzaam bij onder andere het UMC in Utrecht. In werkelijkheid had de sportmasseur zich weliswaar verdiept in de geneeskunde, maar was hij helemaal niet werkzaam in een ziekenhuis en bleken de medische onderzoeken die hij aanvoerde niet-bestaand.

De feiten kwamen aan het licht toen de verdachte in 2015 het 18-jarige nichtje van een vriend benaderde voor een onderzoek. De vriend kreeg argwaan en deed navraag bij de ziekenhuizen waar de verdachte zou werken. Daar kende niemand zijn naam. Nadat de politie was ingeschakeld trof men op de laptop en telefoons van de Tilburger pornografisch materiaal met als thema’s onder andere ‘dokter’ en ‘gynaecoloog’ aan.

De straf valt lager uit dan de door de officier van justitie geëiste 6 jaar, omdat de rechtbank verkrachting niet bewezen acht. Er was weliswaar sprake van een afhankelijkheidsrelatie en misleiding, maar omdat de vrouwen destijds vrijwillig meewerkten aan de onderzoeken en het hen vrij stond medewerking te weigeren is niet vast te stellen dat er sprake was van dwang in de zin van de wet. Daardoor kan de verdachte niet worden veroordeeld voor verkrachting en komt de rechtbank tot de bewezenverklaring van ontucht. Dit doet volgens de rechtbank echter niets af aan het feit dat er sprake was van ernstige zedendelicten die een enorme impact hebben gehad op de slachtoffers, juist ook omdat zij hem zo goed dachten te kennen.