De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte op 28 december 2014 opzettelijk haar pasgeboren kindje heeft gedood, uit vrees voor ontdekking door haar familie. Het destijds 14-jarige meisje beviel in het huis van de vriendin van haar vader. Ze wist dat ze zwanger was, maar had daarover tegen niemand iets gezegd. Na de bevalling deed ze het kindje in een vuilniszak en zette die buiten in de nabijheid van de flat. Het meisje gaf tijdens de zitting aan dat ze dacht dat het kind niet meer leefde, omdat het geen geluid maakte en niet bewoog. Uit pathologisch onderzoek blijkt echter dat het kind wel geleefd heeft en door verstikking, gebrek aan voeding of onderkoeling om het leven is gekomen.

De verdachte heeft zich door haar pasgeboren kindje op deze wijze van het leven te beroven schuldig gemaakt aan een zeer ernstig delict, aldus de rechter. De rechtbank houdt er wel rekening mee dat het bewezen verklaarde feit gepleegd is door een moeder die handelde uit vrees voor de ontdekking van de bevalling. Dit neemt echter niet weg dat de afhankelijkheid en hulpeloosheid van een pasgeboren kindje het misdrijf des te schrijnender maken.

Volgens deskundigen is er bij de verdachte sprake van een gebrekkige ontwikkeling van haar geestvermogens. Hierdoor kan ze niet goed omgaan met probleemsituaties en reageert ze ontkennend en vermijdend. De rechtbank volgt het advies van de deskundigen en beschouwt het meisje als verminderd toerekeningsvatbaar. In de strafbepaling is daarnaast rekening gehouden met de jeugdige leeftijd van de verdachte en het feit dat de redelijke termijn voor de duur van het proces inmiddels overschreden is.