De verdachte heeft zich, samen met de medeverdachte - de moeder van de stiefdochters - vele jaren schuldig gemaakt aan seksueel misbruik van zijn stiefdochters, waaronder verkrachting. Ook heeft hij een vriendinnetje van één van de stiefdochters verkracht. De stiefdochters van de verdachte waren aan zijn zorg en waakzaamheid toevertrouwd. Het misbruik bij de meisjes begon al op zeer jonge leeftijd. Bij een van de stiefdochters is er ook sprake van mensenhandel, omdat zij door de verdachte naar parkeerplaatsen en parenclubs werd gebracht waar zij door meerdere mannen seksueel werd misbruikt.

Het seksueel misbruik vond plaats nadat de verdachte aan de meisjes bewustzijns verminderende middelen, zoals slaappillen, pijnstillers of GHB, had toegediend. De verdachte maakte zich verder schuldig aan het bezitten, maken en verspreiden van kinderporno.

De verdachte heeft in een intensieve, meedogenloze en huiveringwekkende samenwerking met de medeverdachte gedurende vele jaren op niets ontziende wijze misbruik gemaakt van drie jonge meisjes, met voor de nog jonge slachtoffers verwoestende en naar verwachting onherstelbare gevolgen. De slachtoffers moesten door het handelen van de verdachten in de wrede en duistere wereld van seksueel misbruik verblijven. Voor zijn stiefdochters heeft dit vele jaren geduurd.

Uit rapporten van een psycholoog en een psychiater, blijkt dat bij de verdachte sprake is van een persoonlijkheidsstoornis. De kans op herhaling van seksueel misbruik wordt ingeschat als hoog. De verdachte is verminderd toerekeningsvatbaar en hij moet worden behandeld. De rechtbank legt aan de verdachte naast de gevangenisstraf van 8 jaar daarom ook tbs met dwangverpleging op.

De uitspraak is daarmee anders dan de eis van de officier van justitie, die 6 jaar gevangenisstraf eiste. De rechtbank komt tot minder bewezen verklaarde feiten dan waar de officier van justitie bij zijn eis vanuit ging. Echter gelet op het verwijt dat de verdachte wordt gemaakt, vindt de rechtbank de eis van de officier van justitie, voor wat betreft de op te leggen gevangenisstraf, niet voldoende. De rechtbank vindt de straf van 8 jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest passend.

De man werd naast de gevangenisstraf van 8 jaar en tbs met dwangverpleging veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan de slachtoffers van in totaal € 125.826,31.