De praktijk in het kleine, monumentale gerechtsgebouw in Oranjestad is ook anders dan in Nederland. De emoties zijn heftiger, vertelt Soffers. ‘In familiezaken wordt er meer gehuild en feller geprocedeerd dan ik gewend was.’ Nog meer verschillen: ‘Advocaten zijn aangenamer en beleefder naar de rechterlijke macht toe. Mensen zijn hier in het algemeen beleefd en respectvol. En ik heb vaker te maken met bekennende verdachten.’

In veel zaken zijn tolken nodig. Naast Nederlands is Papiaments een officiële procestaal, terwijl veel inwoners uitsluitend Spaans spreken: op Aruba wonen veel Colombianen, Dominicanen en Venezolanen. ‘Zelf spreek ik geen Papiaments, dus ik werk veel met tolken. Die hebben een hele nuttige functie. Ze vertalen niet alleen, ze stellen mensen ook gerust. De afstand tot de rechter is hier groter, die wordt echt als een autoriteit gezien.’

Als rechter op Aruba staat Soffers bovendien meer in de schijnwerpers dan in Nederland. ‘Media en inwoners volgen hier rechtszaken op de voet, zeker strafzaken. Een uitspraak kan leiden tot heel felle reacties op Twitter en Facebook, ook met persoonlijke kritiek op de rechter. En het is niet vreemd als een minister op de radio kritisch commentaar levert op een uitspraak.’ Buiten de rechtszaal wordt er ook meer op je gelet, zo is haar ervaring. ‘Het is een kleine gemeenschap. Als rechter ben je minder anoniem, je komt elkaar tegen in de supermarkt en op het strand. Maar negatieve reacties op straat heb ik nog niet meegemaakt. Inwoners verwachten wel correct gedrag, want ook buiten de rechtbank ben je rechter.’

Alle zaken behandelt ze alleen, ook zware delicten waarover zich in Nederland een meervoudige kamer met drie rechters buigt. ‘De middelen en tijd voor een zaak zijn beperkter. Een rechtszaak over een moord moet als het kan in een halve zittingsdag. De dossiers zijn vaak minder uitgebreid, en rapportages over verdachten korter. In Nederland kun je in een meervoudige kamer inhoudelijk overleg plegen met collega’s, jammer dat het hier niet kan.’ Hoger beroep is wel mogelijk, net als in Nederland.

Aruba telt vijf rechters van het eiland zelf en vijf uit Nederland. ‘We vormen een hecht team. Vaak ga ik bij de Arubaanse collega’s te rade, zij hebben veel ervaring en weten vaak meer over de plaatselijke gang van zaken. Het is leuk, maar ook hard werken. Uitspraken schrijf ik vaker zelf dan in Nederland. In het afgelopen jaar is veel energie gestoken in het opleiden van griffiers, zodat ook zij uitspraken kunnen concipiëren. Op die manier kunnen we meer delegeren.’

De strafeis is over het algemeen ‘best pittig’. Daar komt bij dat de omstandigheden in de gevangenis zwaar zijn, zegt Soffers. ‘Dat vind ik zorgelijk.’ Opmerkelijk is de hogere strafmaat voor misdrijven tegen toeristen. ‘De economie draait voor een groot deel op toeristen. Het imago wordt heel belangrijk gevonden; op Aruba moet je veilig op het strand kunnen liggen.’ Huiselijk geweld lijkt op Aruba meer voor te komen, vertelt ze. Hoe dat komt? ‘Armoede, alcohol, drugs en ellende spelen vaak een rol.’ Bijzonder vindt ze strafzaken rond politici en ambtenaren die worden verdacht van corruptie. ‘Dat komt hier toch vaker voor dan in Nederland.’

De stroom asielaanvragen van Venezolanen brengt veel werk met zich mee. Als rechter toetst Soffers beslissingen over asielverzoeken, bewaringen en uitzettingen. Nuttig en boeiend, vindt ze. ‘Op Aruba is niet veel ervaring met asielzaken, de wetgeving is in ontwikkeling en er is weinig jurisprudentie. Als rechter kun je daardoor bijdragen aan de rechtsontwikkeling.’.