Laden...

Wouter van Andel

Dit is een afdruk van een pagina op Rechtspraak.nl. Kijk voor de meest actuele informatie op Rechtspraak.nl (http://www.rechtspraak.nl). Deze pagina is geprint op 01-01-1970.

Skip Navigation LinksRechters > Bijzondere rechters > Wouter van Andel

 

Drugs, mensensmokkel en witwassen

De rust in de rechtbank op Schiphol staat in schril contrast met de drukte op de luchthaven, die op een steenworp afstand ligt. In deze locatie van de rechtbank Noord-Holland passeren jaarlijks 1.000 tot 1.200 zaken die samenhangen met Schiphol, zoals invoer van cocaïne, mensensmokkel en witwassen van geld.

Zulke zaken kwamen vóór de eeuwwisseling allemaal bij de rechtbank in Haarlem terecht. Maar door de groeiende stroom bolletjesslikkers – meestal uit het buitenland, zodat ze in voorlopige hechtenis worden genomen en dus bijtijds berecht moeten worden – bleven andere zaken daar te lang op de plank liggen. Om Haarlem te ontlasten, is in 2002 de rechtbank Schiphol opgericht. Strafrechter Wouter van Andel houdt er vanaf het begin regelmatig zitting. Voordat hij 12 jaar geleden rechter werd, werkte hij als advocaat.

Afbeelding toevoegen  Wouter van Andel

 

Is er in de loop van de jaren veel veranderd in de manier waarop drugs worden gesmokkeld?

Dat valt wel mee. De meest voorkomende manier blijft de dubbele bodem in de koffer, of het slikken van bolletjes. Veel verdachten ontkennen elke betrokkenheid. In sommige zaken is het duidelijk dat mensen schuldig zijn. Het komt ook voor dat mensen te goed van vertrouwen zijn en spullen van een ander meenemen in hun koffer, of onder dwang drugs moeten smokkelen. En vergeet de zogenoemde airbag-methode niet: drugs worden dan op de luchthaven door anderen in de bagage van reizigers gestopt. Voor mensen die daar slachtoffer van worden, is het moeilijk aannemelijk te maken dat zij niets met de drugs te maken hebben. Alleen het gewicht van de koffer bij het inchecken kan soms als ontlastend bewijs dienen.

       

 

Smokkelaars komen vaak uit verre landen. Hoe controleren jullie op zo’n afstand of het aangevoerde bewijs klopt?

Het is voor het Openbaar Ministerie en advocaten vaak extra lastig om met (ontlastend)  bewijsmateriaal te komen. Je hoopt dat verdachten op de zitting meer over hun motief gaan vertellen. Als ze gedwongen zijn, zijn ze meestal bang om namen te noemen. Mensen die kunnen getuigen, wonen vaak in het land waar de verdachte vandaan komt. Het komt regelmatig voor dat de rechter-commissaris getuigen hoort via een videoverbinding en we maken veel gebruik van tolken.  We hebben hier ooit een Engelse doventolk gehad. Dat was een bijzondere ervaring.

       

 

Welke zaken blijven u het meest bij?

De zaken waarin je hoort dat mensen onder dwang drugs moesten smokkelen, vind ik echt vreselijk. Zij  hebben vaak nog  briefjes bij zich waarop staat wat ze moeten zeggen als ze worden opgepakt. Dat dan eindigt met: leer dit uit je hoofd en vernietig dit briefje. Ik zal ook niet snel vergeten dat iemand 165 bolletjes in zijn maag had. Je kan je bijna niet voorstellen dat zoiets in een maag zit. In elk bolletje zit zo rond de 8 gram cocaïne. Mensen stoppen werkelijk alles in hun lichaam, in iedere holte kunnen ze wel iets verbergen. Als uit de scan blijkt dat iemand bolletjes in zijn lichaam heeft, moet hij die uitpoepen op een speciaal toilet, zodat ze worden opgevangen.
Er is ook eens een hele drumband opgepakt. De drugs waren verstopt in de muziekinstrumenten. In een keer werden tien mensen opgepakt. Iedereen ontkende. Uiteindelijk kregen alle bandleden straf, de een meer dan de ander. De hoogste straf ging natuurlijk naar de hoofdverdachte: de dirigent.