‘Ik was vreemdelingenrechter en de zaak betrof een Turkse minister die naar Rotterdam was gekomen. Zij zou daar spreken op een campagnebijeenkomst in aanloop naar een Turks referendum over de uitbreiding van de presidentiële bevoegdheden van Erdoğan. Haar komst zorgde voor diplomatieke spanningen tussen Nederland en Turkije en leidde zelfs tot rellen in Rotterdam. Daarop weigerde de politie haar de toegang en moest ze via de snelste route terug naar Duitsland. De minister stapte vervolgens naar de Nederlandse rechter. 

De zitting was enige tijd na het voorval, maar vanwege de veiligheid vond die toch plaats in de beveiligde rechtbank op Schiphol. Uiteindelijk hebben we de zaak in alle rust kunnen behandelen. De minister zelf was overigens in Turkije gebleven. Mede daardoor hebben we besloten dat we geen inhoudelijk oordeel konden geven of haar de toegang tot Nederland had mogen worden geweigerd. Het doel waarvoor zij kwam, het Turkse referendum, was ten slotte al voorbij.’

‘Dat je van doorslaggevende betekenis kunt zijn voor mensen in kwesties waar zij zelf niet uitkomen. Zaken die voor hen belangrijk zijn en waarvan zij wakker kunnen liggen. Soms een juridische puzzel, vaak een afweging van verschillende belangen en altijd een zoektocht naar een rechtvaardige oplossing. 

Daarbij zie je in de rechtszaal de hele maatschappij aan je voorbijkomen. Als je nieuwsgierig bent aangelegd, is zo’n inkijkje in werelden die voor anderen verborgen blijven een leuke bijkomstigheid.’

‘Ik ben niet zozeer rechten gaan studeren om rechter te worden, maar wel om na mijn afstuderen iets zinvols voor de maatschappij te kunnen doen. En met die studie kan je alle kanten op. Mij sprak het recht vooral aan waarvoor het is bedoeld: het vinden van een rechtvaardige oplossing als verschillende belangen botsen. Ik ben nog korte tijd advocaat geweest en in die rol moest ik een enkel belang verdedigen. Daar heb ik veel van geleerd, maar het paste mij gewoon minder. 

Nadat ik als gerechtsjurist begonnen was bij de rechtbank heb ik verschillende functies in verschillende rechtsgebieden gedaan. Van daaruit heb ik kunnen zien en ervaren dat het vak van rechter wel iets voor mij zou kunnen zijn. Ik zag namelijk verschillende rechters aan het werk en dacht: dat wil ik ook! Tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt van mijn keuze.’