In een drietal zaken stapten een aantal Londense chauffeurs, gesteund door hun vakbond (de App Drivers & Couriers Union), naar de Nederlandse rechter. In het hoger beroep tegen uitspraken van de rechtbank Amsterdam verzochten zij het hof om Uber en Ola te bevelen aan hen uit te leggen hoe bepaalde besluiten tot stand komen. Het gaat onder meer om besluiten van Uber om eenzijdig de accounts van chauffeurs op te heffen wegens een vermoeden van fraude. Bij het nemen van deze besluiten wordt de chauffeur niet gehoord. 

Daarnaast willen de chauffeurs informatie over de besluiten waarmee ritten aan hen worden toebedeeld (koppeling van passagier aan chauffeur), waarmee hun ritprijs wordt bepaald en waarbij aan hen, in het interne systeem, bepaalde 'scores' worden toebedeeld, zoals de 'fraud-probability'-score. 

Het hof stelt de chauffeurs grotendeels in het gelijk. Volgens het hof gaat het om besluiten die volledig geautomatiseerd en zonder menselijke tussenkomst worden genomen. Het zijn besluiten die de chauffeurs in aanmerkelijke mate treffen, onder meer omdat zij van invloed zijn op hun inkomsten. De besluiten over fraude-vermoedens impliceren ernstige aantijgingen die ook andere gevolgen voor de chauffeurs kunnen hebben, bijvoorbeeld voor het behouden van de Londense taxilicentie. Uber en Ola moeten de chauffeurs uitleggen op basis van welke factoren zij tot al deze besluiten komen. Ook moeten Uber en Ola de chauffeurs voorzien van andere informatie die nodig is om de redenen van de besluiten te kunnen begrijpen. Dit stelt de chauffeurs in staat om hun rechten op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) uit te oefenen, zoals het recht op rectificatie. 

Uber en Ola weigerden de door de chauffeurs gevraagde informatie met onder meer een beroep op hun recht op bescherming van hun bedrijfsgeheimen. Volgens het hof toonden de platformexploitanten echter niet aan dat een volledige weigering noodzakelijk is voor die bescherming.