De eerste versie van het enquêterecht van 1928 behelsde alleen een onderzoek. Benoeming van een tijdelijke bestuurder of commissaris was nog niet mogelijk in het enquêterecht; hiervoor was men aangewezen op de president in kort geding.
De mogelijkheid een OK-bestuurder of -commissaris aan te stellen is ingevoerd bij de Wet van 10 september 1970. Dit kon aanvankelijk alleen als eindvoorziening, nadat wanbeleid was vastgesteld.
De benoeming van een OK-bestuurder of -commissaris als onmiddellijke voorziening is geïntroduceerd door de Wet van 8 november 1993.
Door de Wet van 18 juni 2012 is de positie van de OK-bestuurder en -commissaris op enkele onderdelen gewijzigd. De laatste wijziging heeft plaatsgevonden door de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen van 11 november 2020. Hierbij is bepaald dat een aansprakelijkheidsvordering wegens onbehoorlijk bestuur of toezicht in faillissementssituaties niet kan worden ingesteld tegen OK-bestuurders en -commissarissen.