In hoger beroep betoogde de verdediging onder meer dat beide verdachten moesten worden vrijgesproken. Het Openbaar Ministerie meende dat de vader verantwoordelijk is voor de dood van zijn zoon en dat de moeder haar zoon niet de juiste zorg en bescherming heeft gegeven.
Het hof vindt aannemelijk geworden dat Jairo een niet-natuurlijke dood is gestorven, maar heeft zich vervolgens voor een dilemma geplaatst gezien. Was de vader verantwoordelijk voor de dood van zijn zoon, was het de moeder of waren zij het samen? De rechtbank koos destijds voor de vader, omdat die vaak thuis was met zijn zoon. Het hof vindt dat geen steekhoudende redenering. Het dossier bevat namelijk geen objectief bewijs op grond waarvan het hof de verantwoordelijke(n) kan aanwijzen. De vader heeft ontkend, de moeder heeft gezwegen en er zijn geen getuigen van mishandelingen. Om te voorkomen dat een onschuldige wordt veroordeeld, kan het hof niet anders dan de beide verdachten vrijspreken.