Het meisje bevindt zich in een uiterst precaire medische situatie. Er zijn zeer grote zorgen over haar welzijn. Zij lijdt aan een ernstige eetstoornis (anorexia nervosa) en heeft dringend hulp en behandeling nodig. Het is haar ouders niet gelukt om tot overeenstemming te komen over de vorm van hulp en zorg voor het meisje.
De relatie van de ouders van het meisje is verbroken. Zij oefenden gezamenlijk het ouderlijk gezag uit. Na het verbreken van de relatie is er geen enkele communicatie (meer) tussen de ouders over het meisje.

Op verzoek van de raad voor de kinderbescherming heeft de kinderrechter op 29 september 2020 de ouders van het meisje met onmiddellijke ingang geschorst in de uitoefening van het ouderlijk gezag. De kinderrechter heeft een jeugdzorginstelling belast met de voorlopige voogdij en aan die instelling de daarmee samenhangende bevoegdheden toegekend. De moeder is het niet eens met deze beslissingen en verzoekt het hof anders te beslissen.

In de zaak bij het hof gaat het alleen over de schorsing van het ouderlijk gezag en de bevoegdheden die aan de jeugdzorginstelling zijn overgedragen. Het is niet aan het hof om te bepalen of het meisje dwangvoeding krijgt of welke therapie wordt ingezet.
De moeder heeft het hof verzocht het verzoek van de raad om de ouders te schorsen in het ouderlijk gezag alsnog af te wijzen en om een bijzondere curator of andere deskundige te benoemen. 

Het hof wijst de verzoeken van de moeder in hoger beroep af en bekrachtigt (op andere gronden) de beschikking van de kinderrechter: het ouderlijk gezag blijft geschorst. De ouders zijn ondanks de vele hulptrajecten die de afgelopen jaren zijn ingezet niet in staat gebleken om gezamenlijk en in het belang van het meisje uitvoering te geven aan het ouderlijk gezag. Het meisje wordt ernstig in haar ontwikkeling bedreigd. De ouders zijn niet in staat de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de verzorging en opvoeding binnen afzienbare termijn te dragen. Het hof vindt dat de schorsing van het gezag noodzakelijk is om een acute en ernstige bedreiging voor het meisje weg te nemen. Het hof heeft de mening van het meisje meegewogen bij de beoordeling en vindt het benoemen van een bijzondere curator of andere deskundige niet nodig.

Er bestaat nu geen enkel zicht op verbetering van de oudercommunicatie binnen een voor het meisje en haar levensbedreigende situatie aanvaardbare termijn. Het is de hoogste tijd dat er duidelijkheid en rust ontstaat voor haar. Het is van groot belang dat zij haar energie kan gaan richten op verbetering van haar geestelijke en lichamelijke toestand maar ook haar eigen ontwikkeltaken en niet meer wordt belast met de uiteenlopende meningen van haar ouders waardoor haar loyaliteit ernstig op de proef wordt gesteld.