De slachtoffers waren meestal bejaarde houders van bankrekeningen. Zij hadden een e-mail ontvangen die afkomstig leek van hun bank, waarmee zij werden omgeleid naar een nep-website. Daarop hebben zij hun inloggegevens prijsgegeven aan criminelen. Vervolgens kregen zij post toegestuurd waarvan zij dachten dat het van hun eigen bank afkomstig was, maar die in werkelijkheid door de criminelen was verstuurd. Daarna werden zij gebeld met de mededeling dat iemand bij hen thuis zou langskomen om de sim-kaarten van hun mobiele telefoons om te wisselen. De verdachte was degene die de slachtoffers thuis heeft bezocht. Met behulp van de sim-kaarten kregen de criminelen de beschikking over de zgn. Tan-codes die de betreffende bank per sms verstuurt om voorbereide internet-overboekingen te voltooien. Dankzij deze Tan-codes en de eerder verkregen gegevens slaagden de criminelen er vervolgens in om via internet geldtransacties ten laste van de bankrekeningen van de slachtoffers uit te voeren. Het ging daarbij om vele duizenden euro’s. In enkele gevallen kon tijdig worden voorkomen dat daadwerkelijk overboekingen plaatsvonden.