Tussen de verdachte en zijn directe buren bestond al langere tijd een conflict. Het latere slachtoffer, een achterbuurman van 51 die zelf niet bij het conflict betrokken was, ging op 3 september 2015 naar het huis van de verdachte om te bemiddelen. Nadat er niet werd opengedaan liep hij weg, waarna de verdachte alsnog de voordeur opende en hem, zonder een woord met hem te hebben gewisseld, van dichtbij in de rug schoot. Daarbij is het slachtoffer in het hart geraakt en ter plekke overleden.

Het hof heeft - met het OM en de verdediging - uit het procesdossier onvoldoende kunnen opmaken dat in deze zaak sprake is van een vooropgezet plan om het slachtoffer om het leven te brengen. Wel moet de man zich ervan bewust zijn geweest dat wanneer hij van dichtbij op iemand zou schieten ter hoogte van het hart, dit de dood tot gevolg zou kunnen hebben. De man is daarom niet schuldig aan moord maar wel aan doodslag.

Het hof vindt het niet aannemelijk dat de man handelde uit noodweer, zoals de verdediging betoogde. Het slachtoffer was per slot van rekening ongewapend, liep van hem weg en is in de rug geraakt. Hij vormde dus geen bedreiging voor de verdachte.

De weduwe van het slachtoffer heeft van dichtbij alles zien gebeuren. Als gevolg hiervan heeft ze een posttraumatische stressstoornis opgelopen. Daarom kent het hof haar een schadevergoeding toe van 10.000 euro voor de geleden immateriële schade. Daarnaast moet de verdachte haar een schadevergoeding betalen van 50.000 euro voor het gederfde levensonderhoud.