In 2014 heeft een ambtenaar van de Belastingdienst fraude gepleegd. Hij werkte al ruim 30 jaar bij de Belastingdienst en beschikte over ruime kennis over het systeem. De ambtenaar heeft in het systeem een valse teruggave van 19,5 miljoen euro gezet, waardoor het bedrag enkele dagen later automatisch werd overgemaakt naar de betreffende bv Diezelfde dag is het bedrag overgeboekt naar Turkse bankrekeningen die op naam staan van de zwager van de directeur van de bv

Eerder had het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden ook al beslist dat de bv de miljoenen niet hoefde terug te betalen aan de Belastingdienst. De Belastingdienst stapte daarop naar de Hoge Raad, die de zaak naar het gerechtshof in ’s-Hertogenbosch verwees.

De directeur heeft verklaard dat hij en zijn bv niet betrokken waren bij de fraude. Ze zouden er zelfs niets van geweten hebben en zouden van het geld ook nooit iets gezien hebben. Toch is de Belastingdienst van mening dat de belastingwet het toestaat dat het onterecht overgemaakte bedrag wordt teruggevorderd met de aanslag. Ondanks het feit dat de Belastingdienst zélf betrokken was bij de fraude, wil de Belastingdienst op deze manier het geld terughalen bij de bv.

Uit het dossier heeft het hof niet kunnen afleiden dat de directeur en zijn bv betrokken waren bij de fraude of ervan wisten. Het hof oordeelt dat de Belastingdienst zich schuldig heeft gemaakt aan een ernstige schending van wat van een behoorlijk handelende overheid mag worden verwacht door de aanslag op te leggen. De aanslag gaat daarom van tafel. Het hof vindt dat de Belastingdienst het geld via de civielrechtelijke procedure moet zien terug te krijgen van degenen die betrokken zijn geweest bij de fraude. Dat is niet de bv, maar degene(n) die zich het geld hebben toegeëigend.