In het voorjaar van 2015 nam de man onder een valse naam contact op met de vrouw die autorijschoolhoudster was. Hij wilde langskomen om te betalen voor een lespakket en om een vervolgafspraak te maken. Omdat zij het niet helemaal vertrouwde vroeg de vrouw haar moeder om aanwezig te zijn bij het gesprek. Eenmaal bij de vrouw binnen richtte de man een pistool op de vrouw en raakte haar arm met een schampschot. Een paar volgende schoten mislukten en de man vluchtte weg. Nadat de man later werd aangehouden voor een andere kwestie werd de connectie gelegd met dit delict.

Het hof rekent het de man zwaar aan dat hij het slachtoffer weloverwogen en doelbewust van het leven heeft proberen te beroven. Dit deed hij bij haar thuis, voor de ogen van haar moeder. Na het eerste schampschot heeft de man opnieuw meerdere keren de trekker overgehaald maar het wapen weigerde. Was dit niet gebeurd, dan was zij zeer waarschijnlijk voor de ogen van haar moeder neergeschoten. Hoewel zij slechts gering fysiek letsel heeft opgelopen heeft het gebeurde een zeer grote impact op haar leven. Zij kampt nog steeds met de psychische gevolgen, evenals haar moeder. Ook heeft zij haar autorijschool moeten staken.  Doordat het slachtoffer niet weet waarom de man haar heeft beschoten, leeft zij nog steeds in grote angst en onzekerheid en heeft zij veel moeite om anderen te vertrouwen.

Anders dan de rechtbank legt het hof de man geen tbs met dwangverpleging op. In hoger beroep heeft de verdachte wel meegewerkt aan psychologische en psychiatrische onderzoeken, waardoor een beter klinisch beeld van hem is verkregen. De man kampt weliswaar met meerdere psychische stoornissen maar volgens de onderzoekers hebben deze geen invloed gehad op zijn handelen in deze zaak. Wat de man heeft gedaan getuigt van een goed voorbereid, berekenend, financieel gemotiveerd delict, wat hem volledig is toe te rekenen. Op basis van deze onderzoeken is er geen grond voor enige vermindering van de toerekeningsvatbaarheid en daarmee ook niet voor het opleggen van tbs. Bovendien heeft de man in de tussentijd een behandeling ondergaan waardoor de genoemde psychische problematiek hem niet meer belemmert in zijn keuzes.

Gezien de aard en ernst van zijn daad, die hem bovendien volledig is toe te rekenen, vindt het hof een hogere gevangenisstraf passend dan de rechtbank eerder heeft opgelegd, namelijk een celstraf van 14 jaar in plaats van 12 jaar. Omdat het proces echter lang heeft geduurd zal het hof volstaan met een gevangenisstraf van 12 jaar en 8 maanden.