Op 10 augustus 2015 wachtte de man zijn ex-vriendin op het parkeerterrein van het ziekenhuis in Waalwijk, waar zij werkte, op. Met een pistool met geluiddemper schoot hij vervolgens meerdere malen op haar hoofd en haar nek, waardoor zij is overleden. Volgens de man zelf was hij eigenlijk van plan om zichzelf te doden voor de ogen van zijn ex-vriendin en had hij geen vooropgezet plan om haar te vermoorden. Het hof vindt dit niet geloofwaardig.

Het hof legt de man een celstraf van 12 jaar op. Hij heeft zijn ex-vriendin op een afschuwelijke manier van het leven beroofd. Ook heeft hij haar zoontje zijn moeder en haar familie hun dochter en zus ontnomen. Uit de slachtofferverklaringen van de vader, broer en zus van de vrouw blijkt de pijn, het diepe verdriet, het onbegrip en de onmacht die zij door dit grote verlies voelen. Verder weegt het hof onder meer het feit mee dat de man eerder voor geweldsdelicten is veroordeeld. Alles overwegende vindt het hof een gevangenisstraf voor de duur van 12 jaar passend en geboden.

Naast een celstraf krijgt de man ook tbs met dwangverpleging opgelegd. Uit psychiatrisch en psychologisch onderzoek komt naar voren dat de man lijdt aan ernstige persoonlijkheidsproblematiek die zo diep verankerd is in zijn vroege persoonlijkheidsontwikkeling dat langdurige en intensieve behandeling noodzakelijk is om herhaling te voorkomen.

De man moet aan het zoontje van het slachtoffer een schadevergoeding van bijna 30.000 euro betalen voor zijn levensonderhoud.

De man was zelf in hoger beroep gegaan omdat hij het niet eens was met de kwalificatie moord en omdat hij het onterecht vond dat hij tbs met dwangverpleging opgelegd had gekregen. Kort voor de inhoudelijke behandeling trok hij zijn hoger beroep in. Deze intrekking was echter te laat. Het hof heeft besloten de behandeling van de zaak toch voort te zetten. Allereerst omdat het formeel niet mogelijk is om het hoger beroep in te trekken wanneer de zaak al op zitting is uitgeroepen. Verder heeft het hof onder meer de ernst van de zaak en de belangen van de nabestaanden meegewogen, zodat zij in hoger beroep gebruik konden maken van hun spreekrecht en opnieuw een schadevergoeding konden vragen.