Het latere slachtoffer had online contact gezocht met de destijds 14-jarige dochter van de verdachte en zich voorgedaan als jongen van 17. Ook had hij in de tuin van haar moeder bloemen en chocola voor het meisje achtergelaten. Er was hierbij wellicht sprake van grooming.

Nadat de verdachte dit te weten was gekomen heeft hij er alles aan gedaan om de verblijfplaats van deze man te achterhalen. Zo heeft hij onder meer een beloning uitgeloofd, is hij op Facebook naar hem op zoek gegaan en heeft hij zijn adres opgezocht. De verdachte informeerde de politie over zijn zoektocht maar gaf op het laatste moment geen informatie over de locatie van hemzelf en de man en ging zelf over tot actie voor de politie arriveerde.

De verdachte heeft op 19 januari 2017 lange tijd gepost voor het huis van het latere slachtoffer. Toen deze man naar buiten kwam is hij hem gevolgd naar het terrein van de Grote Beek in Eindhoven. Daar heeft hij de man meerdere malen met kracht met een schop tegen hoofd, armen en benen geslagen, hem zwaargewond achtergelaten en is weggereden. Dit is door verschillende getuigen gezien.

Het met kracht met een schop slaan tegen een zo kwetsbaar en voor levensfuncties essentieel lichaamsdeel als het hoofd levert een aanmerkelijke kans op de dood van het slachtoffer op. Met zijn daad heeft de verdachte die kans aanvaard en daarmee is poging tot doodslag bewezen, aldus het hof.
Er zijn wel aanwijzingen dat de verdachte tevoren van plan was het slachtoffer (zwaar) te mishandelen, maar onvoldoende bewijs dat hij het vooropgezette plan had om het slachtoffer te doden. De verdachte is volgens het hof in zijn emotie verder gegaan dan hij zich had voorgenomen. Het hof spreekt hem om die reden vrij van voorbedachte raad. Daarmee komt het hof tot een andere conclusie dan het OM, dat 6 jaar cel had geëist voor poging tot moord.

Bij het bepalen van de straf let het hof op de ernst van de verwondingen bij het slachtoffer, op het feit dat een daad als deze gevoelens van angst en onveiligheid in de samenleving veroorzaakt, op het strafblad van de verdachte en vooral op het feit dat de verdachte eigenrichting pleegt; dat is in de Nederlandse rechtsorde volstrekt onacceptabel.