Begin oktober 2014 heeft de Heezenaar niet alleen zijn ex-vriendin, maar ook haar zus en haar moeder meerdere malen met de dood bedreigd. Zo zou hij gezegd hebben: “Je moet nu meekomen, anders maak ik jullie dood.” Ook is hij het huis in Geldrop waar zij woonden, binnengedrongen. Daarbij heeft hij een groot mes achtergelaten op de deurmat. Hiervoor kreeg de man eerder een contactverbod opgelegd.

In de nacht van 25 op 26 oktober 2014 ontmoetten de verdachte en zijn ex-vriendin elkaar in het uitgaansgebied in Eindhoven, ondanks het contactverbod. Ze hadden daarna op meerdere plaatsen in het centrum seksueel contact. Vervolgens kwamen ze terecht op een parkeerterrein waar ze ruzie met elkaar kregen. De avond erop werd het slachtoffer op die plek dood gevonden. Uit camerabeelden is gebleken dat er in de periode tussen hun aankomst en de vondst van het meisje niemand anders op het bedrijfsterrein is geweest dan de verdachte en het slachtoffer.

De Heezenaar heeft verklaard dat zijn ex-vriendin tijdens de ruzie zijn keel dichtkneep en niet meer wilde loslaten. Daarom sloeg hij haar meerdere keren met de vuist in het gezicht en kneep vervolgens haar keel dicht. De verdachte wilde zijn ex-vriendin laten voelen wat hij voelde en hij wilde niet loslaten voordat zij dat deed. Dat gebeurde uiteindelijk. Haar armen vielen slap langs haar lichaam en ze bewoog niet meer. De verdachte is toen in paniek weggerend.

Het hof vindt het, evenals de rechtbank, niet aannemelijk dat het slachtoffer na de vuistslagen nog in staat was de keel van de verdachte dicht te knijpen. Het letsel dat bij haar is aangetroffen wijst er, samen met andere sporen, eerder op dat zij heeft geprobeerd zichzelf te bevrijden uit de wurggreep.

Volgens het hof is de verdachte kwaad geworden op het slachtoffer, heeft hij haar enkele zeer krachtige vuistslagen gegeven en haar keel dichtgeknepen waardoor zij is overleden.

De verdachte heeft, zo vindt het hof, het slachtoffer opzettelijk van het leven beroofd. Wanneer je iemand met beide handen krachtig de keel dichtknijpt, levert dat een aanmerkelijke kans op dat die persoon komt te overlijden. Het kan niet anders dan dat de verdachte dat ook wist en dat hij op z’n minst die kans heeft aanvaard. Volgens het hof is echter niet bewezen dat hij met voorbedachte raad heeft gehandeld. De verdachte heeft weliswaar in de weken voorafgaand aan de wurging meerdere doodsbedreigingen geuit tegen het slachtoffer. Volgens het hof is alleen dat echter ontoereikend om te concluderen dat hij toen al het besluit heeft genomen om haar te doden. Hij wordt daarom vrijgesproken van moord.

Verdachte is door deskundigen onderzocht, volgens hen was hij volledig toerekeningsvatbaar.
Bij het bepalen van de straf heeft het hof onder meer rekening gehouden met het feit dat de verdachte  een levenslustige tiener het leven dat nog voor haar lag, heeft ontnomen. Op die manier heeft hij een onherstelbaar verlies en een zeer groot leed toegebracht aan haar nabestaanden en vrienden. Hij heeft het slachtoffer, haar moeder en haar zus zeer grote angst aangejaagd door de doodsbedreigingen en het binnendringen van hun huis. Ook heeft hij zich niet gehouden aan het contactverbod. Verder rekent het hof het de verdachte zeer zwaar aan dat hij na zijn daad is gevlucht zonder zich verder over het meisje te bekommeren of hulpdiensten in te schakelen. In plaats daarvan heeft hij zijn met bloed besmeurde kleding verstopt en de in hevige onrust verkerende familie van het slachtoffer volstrekt in het ongewisse gelaten over haar lot. Het hof vindt daarom een gevangenisstraf van 11 jaar passend en geboden.