Tijdens het hoger beroep heeft het hof vastgesteld dat de administratie rondom de besteding van contante bedragen binnen de GGZ-instelling niet waterdicht was. Het was mogelijk dat er contant geld op een juiste manier werd besteed, maar niet op de juiste wijze administratief werd vastgelegd. Dat de unitmanager de besteding van het geld administratief niet kan verantwoorden, is daarom onvoldoende reden voor een ontslag op staande voet.

Naast het feit dat de manager de besteding niet kon verantwoorden, voerde de instelling aan dat zij dit ook niet wilde doen. Op het moment dat de instelling haar naar de verantwoording vroeg, was de manager echter ziek. Volgens het hof is niet uitgesloten dat haar gezondheidstoestand van dien aard was dat twijfel kon bestaan of zij de gevraagde verantwoording wel kon geven. De GGZ-instelling had moeten nagaan of de vrouw wel in staat was om de vragen over de besteding van het geld te beantwoorden. Dat is niet gebeurd. Daarom kan er niet van uit worden gegaan dat zij geen verantwoording wilde afleggen.

De manager heeft in hoger beroep gevraagd of het ontslag kon worden teruggedraaid. Het hof vindt echter dat het vertrouwen tussen de stichting en de manager zodanig is geschaad dat de arbeidsovereenkomst niet kan worden hersteld. De GGZ-instelling moet haar wel het loon over de opzegtermijn, die niet is gehanteerd, doorbetalen.

Ook wil de manager aanspraak maken op de wettelijke transitievergoeding en een vergoeding krijgen voor het onterechte ontslag op staande voet. Het hof neemt daar nu nog geen beslissing over. Eerst moet er meer duidelijkheid zijn over de invloed van de gezondheidstoestand van de vrouw op haar capaciteit om de besteding van het geld te verantwoorden. Het hof zal een deskundige inschakelen om dit nader te onderzoeken.

De GGZ-instelling wil dat de manager het bedrag waarover geen verantwoording is gegeven, terugbetaalt. Ook de beslissing hierover stelt het hof uit in afwachting van het resultaat van het deskundigenonderzoek.