De man bedreigde zijn ex al een geruime periode met de dood. Nadat zij hun relatie een dag voor de fatale dag definitief beëindigde, gaf zij hem ook aan dat hij uit haar woning moest vertrekken. Zelf woonde de vrouw al enige tijd in een opvanghuis, maar kwam nog regelmatig in haar woning. Hoewel de man had toegezegd haar woning te zullen verlaten, is hij daar toch gebleven. De vrouw is op 20 februari in de ochtend met haar twee jongste kinderen vanuit het opvanghuis vertrokken en naar haar woning gegaan. De man heeft haar daar bij de bushalte opgewacht en samen zijn ze de woning binnengegaan. Daar heeft de man haar op enig moment twee keer door het hoofd geschoten met een pistool. Daarna heeft hij de woning met de twee kinderen verlaten en een uur later het alarmnummer gebeld. De hulpverleners die ter plaatse kwamen, troffen de vrouw dood aan. 

Anders dan de rechtbank vindt het hof dat de moord volledig aan de man kan worden toegerekend. In hoger beroep hebben deskundigen aanvullend onderzoek gedaan. Er is weliswaar sprake van een persoonlijkheidsstoornis bij de man, maar er kan niet worden geconcludeerd dat hij minder dan een gemiddeld mens in staat was om zijn wil te bepalen. De man krijgt in hoger beroep ook geen tbs met dwangverpleging opgelegd, omdat volgens het hof niet aan alle vereisten voor het kunnen opleggen van tbs met dwangverpleging is voldaan. De gevangenisstraf van 20 jaar die de man in hoger beroep krijgt, is wel hoger dan de rechtbank heeft opgelegd. Daarnaast moet hij ruim 390.000 euro schadevergoeding betalen aan de nabestaanden van de vrouw, waaronder haar kinderen.