De mannen werden ervan verdacht dat zij in 2016 en 2017 een destijds 23-jarige vrouw met geweld en bedreigingen dwongen tot seksuele handelingen. De rechtbank sprak hen daarvan vrij omdat er niet voldoende bewijs was dat het slachtoffer gedwongen was.

Het Openbaar Ministerie ging tegen die beslissing in hoger beroep omdat er volgens haar wél voldoende bewijs was voor dwang. Het slachtoffer heeft een getuigenverklaring afgelegd, maar de rechtbank heeft de onderdelen in de getuigenverklaring afzonderlijk beoordeeld. De rechtbank vond dat er per onderdeel 2 bewijsmiddelen nodig waren om tot een bewezenverklaring te komen, maar het OM vond een enkel bewijsmiddel voldoende.

Het hof is van oordeel dat de getuigenverklaring van het slachtoffer alleen, niet voldoende is om de verdachten te veroordelen. De reden daarvoor is dat de verklaringen van het slachtoffer – dat een geestelijke beperking heeft – tegenstrijdigheden bevatten.

Het slachtoffer verklaarde onder meer dat zij met geweld en bedreigingen werd gedwongen tot het uitvoeren van de seksuele handelingen. De verdachten betwisten dat. Dat maakt dat er steunbewijs nodig is, maar dat ontbreekt. Het hof kan de verdachten daarom niet veroordelen voor de tenlastegelegde feiten.

Een 20-jarige man is door het hof wel veroordeeld voor diefstal. Hij heeft een televisie gestolen uit de woning van het slachtoffer. Hij krijgt daarvoor een taakstraf van 50 uur en hij moet de vrouw een schadevergoeding van 998 euro betalen.

Een van de uitspraken wordt zo snel mogelijk onder dit bericht gepubliceerd.