De man verrichte in de periode van januari 2003 tot juli 2008 ontuchtige handelingen met het minderjarige zoontje van een voormalig collega dat bij hem logeerde. Aan het begin van die periode was het jongetje 6 jaar oud. In maart 2017 heeft de man ook ontucht gepleegd met 2 van zijn minderjarige buurmeisjes, zij waren toen 5 en 9 jaar oud. Ook zij kwamen – afzonderlijk van elkaar – een weekend bij hem logeren. Tijdens deze logeerpartijtjes heeft de man afbeeldingen van de kinderen gemaakt.

Uit de slachtofferverklaringen die op zitting zijn voorgelezen, blijkt dat de handelingen van de man nog steeds grote nadelige gevolgen hebben voor de slachtoffers. Voor beide buurmeisjes is een psychologische behandeling noodzakelijk gebleken en het jongetje durfde uit schaamte pas aangifte te doen toen de politie hem benaderde.

Het hof vindt het zorgelijk dat de verdachte heeft verklaard dat de handelingen met het ene buurmeisje niet op zijn initiatief hadden plaatsgevonden, maar dat hij zich daartoe gedwongen voelde. Hij heeft niet laten blijken dat hij inzicht heeft in de schade die zijn handelen teweeg heeft gebracht. Een hogere gevangenisstraf dan de rechtbank eerder oplegde is daarom op zijn plaats.

In hoger beroep is de man onderzocht door deskundigen. Zij adviseren om tbs met dwangverpleging op te leggen omdat dat de enige mogelijkheid is om de man goed te kunnen behandelen en de maatschappij op langere termijn te beschermen.

Tenslotte moet de man in totaal ruim 17.500 euro schadevergoeding betalen aan de slachtoffers.