De vrouw liet in april 2009 een testament opstellen en benoemde daarin de kinderen van haar nicht tot erfgenaam. Ook liet zij de pastoor van haar parochie een beperkte geldsom na. In mei 2010 wijzigde de vrouw haar testament. In dit nieuwe testament zouden de kinderen een beperkte geldsom krijgen. De rest van haar nalatenschap, dat volgens de familie onder andere bestond uit een bedrag van zo’n 120.000 euro, zou naar de pastoor gaan.

De vrouw overleed eind december 2014. Toen bleek dat zij haar testament had aangepast, vond haar familie dat het nieuwe testament nietig moest worden verklaard. Volgens hen had de pastoor onrechtmatig gehandeld, onder meer doordat hij haar vermogen beheerde en haar onder druk heeft gezet om hem tot erfgenaam te benoemen. Dit zou in strijd zijn met het kerkelijk recht en de Gedragscode Pastoraat. De familie vindt dat heeft misbruik gemaakt van het diepgelovige karakter van de vrouw en haar vertrouwen in de kerk.

Het hof vindt de verwijten van de familie onvoldoende onderbouwd. Zij hebben niet kunnen aantonen dat de vrouw wilsonbekwaam was tijdens het opmaken van het testament en ook niet dat de pastoor hierbij druk heeft uitgeoefend. Daarom is het hof van oordeel dat het nieuwe testament wel geldig is. De pastoor mag de nalatenschap aanvaarden. Volgens het hof is dat niet in strijd met het kerkelijke regels en de gedragscode, omdat die namelijk gericht zijn op de verhouding tussen de pastoor en de kerk en niet tussen de pastoor en gelovigen.

De familie wilde ook dat het bisdom en de bisschop maatregelen zouden nemen tegen de pastoor vanwege zijn handelen. Maar omdat niet is gebleken dat de pastoor onrechtmatig heeft gehandeld, is dit niet mogelijk.