De man ontkent dat hij het ongeluk opzettelijk zou hebben veroorzaakt. Zijn zoon verklaarde echter dat nadat zijn vader hem had geslagen, hij voorin in de auto moest gaan zitten terwijl hij achterin de auto wilde gaan zitten. Zijn vader zou ook hebben gezegd ‘ik niks, dan mama ook niks’, en ‘dat hij zich kapot zou rijden met zijn zoon erbij’.
Volgens de verdediging zijn de verklaringen van de zoon niet betrouwbaar en consistent genoeg. Daar denkt het hof anders over. De jongen heeft zijn verhaal zowel tegen zijn moeder verteld als tegen een verpleegkundige toen hij in het ziekenhuis lag. Zijn verklaringen worden gesteund door ander bewijsmateriaal. Dat de verklaringen van de zoon op sommige punten net iets afwijken, kunnen worden verklaard door zijn jonge leeftijd en het tijdsverloop.
