Het aantal verdachten dat doorstroomt naar het tweede deel van het voorarrest (voorlopige hechtenis) is stabiel gebleven: zo’n 4,5 procent van de verdachten die door de politie in verzekering zijn gesteld stroomt door. Het totale aantal verdachten in voorlopige hechtenis neemt wel af. Dit laatste is niet verrassend, eerder onderzoek wees al uit dat het totaal aantal verdachten elk jaar afneemt.

Voorlopige hechtenis is de tweede fase van het voorarrest, de periode na de inverzekeringstelling. Een verdachte mag alleen in voorlopige hechtenis worden genomen als een rechter-commissaris hiervoor toestemming geeft. De regels rondom voorarrest zijn streng. Zolang een rechter nog niet geoordeeld heeft over een zaak is de verdachte onschuldig. Hij mag niet zonder reden vastgehouden worden.

Een belangrijke aanleiding voor het onderzoek was dat vaak wordt gedacht dat Nederland internationaal koploper is op het gebruik van voorarrest. De Algemene Rekenkamer stelt dat je dit niet zo kan zeggen. Rechtssystemen verschillen zo veel van elkaar, dat een vergelijking bijna onmogelijk is.

Uit het onderzoek blijkt ook dat het aantal verdachten dat tijdens de eerste periode van het voorarrest (in verzekeringsstelling) vastzit, is toegenomen. Zo’n 25 procent van de verdachten wordt door de politie een paar dagen vastgehouden. 5 jaar geleden was dit nog 17 procent. Dit verschil kan volgens de onderzoekers worden verklaard omdat de politie ook onderzoek doet naar mobiele apparatuur. Daarnaast heeft de verdachte ook recht op een advocaat voorafgaand en tijdens het verhoor. 

De inverzekeringstelling is een periode van maximaal 3 dagen waarin een verdachte wordt vastgehouden na zijn arrestatie. Na deze periode wordt een verdachte vrijgelaten of voorgeleid bij de rechter-commissaris. Deze speciale rechter beslist dan of de verdachte vast mag blijven zitten.

Meer lezen over wat voorarrest precies inhoudt? Bekijk de speciale themapagina over dit onderwerp.