Op 5 november wordt even na het middaguur, midden in een woonwijk in Diemen, het slachtoffer door twee schutters onder vuur genomen. Met (semi)automatische vuurwapens worden in korte tijd 34 kogels afgeschoten, waarvan zes het slachtoffer raken. Deze raakt ernstig gewond, maar overleeft de schietpartij wel. In de maanden daarna worden vijf personen aangehouden: de twee schutters, de chauffeur van de vluchtauto en twee ‘spotters’ die de aanslag voorbereidden. Het vijftal kreeg vorig jaar straffen opgelegd tot 20 jaar cel.

In zogenaamde PGP-telefoons (Pretty Good Privacy), die het NFI weet te kraken, wordt veel berichtenverkeer gevonden met een persoon die een leidende rol in de operatie lijkt te hebben. De mannen moeten voorafgaand en na de mislukte aanslag nauwgezet verantwoording aan hem afleggen. Uiteindelijk wordt in 2016 Naoufal F. aangehouden in Dublin. De rechtbank stelt vast dat hij inderdaad degene is geweest die vanuit Ierland het moordcommando heeft aangestuurd. Uit de aansporende berichten die hij naar een van de spotters stuurde blijkt hoezeer hij erop gebrand was het slachtoffer om het leven te laten brengen, waarbij het hem niet uitmaakte als dat op de openbare weg, mogelijk met gevaar voor anderen, zou gebeuren. De rechtbank rekent hem dit zwaar aan en veroordeelt hem daarom tot een lange en onvoorwaardelijke gevangenisstraf.

In deze zaak is uitgebreid gediscussieerd over het gebruik van bewijsstukken afkomstig van de beslaglegging (in een andere zaak) op servers van het bedrijf Ennetcom. Daarop stonden miljoenen berichten van gebruikers van beveiligde PGP-telefoons. De daders in deze zaak maakten ook gebruik van deze versleutelde manier van communiceren. De verdediging had bezwaar gemaakt tegen dit bewijs, onder meer omdat de servers onrechtmatig in beslag zouden zijn genomen en omdat de enorme databank op onrechtmatige wijze zou zijn doorzocht. Volgens haar moest daarom de officier van justitie niet-ontvankelijk worden verklaard.

De rechtbank gaat hier niet in mee. Weliswaar is er in enkele gevallen sprake van een vormverzuim (zo moesten enkele berichten worden uitgesloten van het bewijs omdat het vertrouwelijke communicatie met een advocaat betrof), maar in geen van de gevallen is het verzuim ernstig genoeg om al het bewijs van de servers buiten beschouwing te laten. Daarbij is vooral van belang dat het recht van de verdachte op een eerlijk proces niet is geschonden. De officier van justitie is daarom ontvankelijk in de vervolging.

De Ennetcom-data zijn overigens niet nodig geweest voor het bewijs omdat de rechtbank al op basis van andere bewijsmiddelen dan de Ennetcom-data tot de conclusie komt dat Naoufal F.  medepleger van de poging tot liquidatie is geweest.

Voor meer informatie, bel de afdeling Voorlichting & Communicatie van de rechtbank Amsterdam, telefoonnummer: 088-3611440, of stuur een e-mail naar info.rechtbankamsterdam@rechtspraak.nl.