De maaltijdbezorgdienst besloot begin 2018 om alle arbeidsovereenkomsten met bezorgers niet te verlengen. In plaats daarvan gingen bezorgers volgens zogenoemde partnerovereenkomsten als zelfstandig ondernemer voor het bedrijf aan de slag. Volgens Deliveroo kregen bezorgers binnen de nieuwe overeenkomst veel meer vrijheid om zelf invulling aan hun werk te geven. De FNV kwam tegen deze wijziging in verzet. Volgens de vakbond was er in de praktijk nog steeds sprake van een relatie tussen een werkgever en werknemer.

De kantonrechter is het met de FNV eens. De verhouding tussen Deliveroo en de bezorgers is met de invoering van de nieuwe contractvorm niet wezenlijk veranderd. Daarbij is onder andere van belang dat de partnerovereenkomst een standaardcontract is, dat volledig en eenzijdig door Deliveroo is opgesteld en niet onderhandelbaar is. De rechter oordeelt dat binnen de rechtsverhouding nog altijd sprake is van een gezagsverhouding tussen het bedrijf en de bezorgers. Hierbij spelen de digitale systemen die Deliveroo gebruikt voor het inroosteren van de bezorgers en de bezorging van maaltijden, een belangrijke rol. Hierdoor is in de praktijk de vrijheid van de bezorgers aanzienlijk minder groot dan de partnerovereenkomst suggereert.

Zo kunnen bezorgers weliswaar zelf bepalen of ze een opdracht wel of niet aannemen, maar weigering of minder vaak beschikbaar zijn werkt vervolgens wel in hun nadeel bij het toebedeeld krijgen van toekomstige opdrachten en het behalen van bonussen. Ook is er weinig tot geen ruimte voor onderhandeling over het tarief. Daarnaast hebben de bezorgers volgens de partnerovereenkomst de mogelijkheid zich te laten vervangen, maar deze bepaling is in de praktijk inhoudsloos. Het moment tussen het aannemen van een bezorgopdracht en het daadwerkelijk bezorgen van een maaltijd is immers dermate kort dat er geen behoefte zal zijn om van de mogelijkheid tot vervanging gebruik te maken. Dit is anders als een gehele dienst wordt overgenomen. Een vervanger moet echter wel vooraf door Deliveroo worden goedgekeurd. Door deze regel past een vervanging ook binnen een gewone arbeidsovereenkomst, vooral omdat Deliveroo tijdens het werk ook over de vervanger gezag heeft.

In een eerdere zaak vorig jaar, tussen een bezorger en Deliveroo, oordeelde de kantonrechter vooral op basis van de schriftelijke overeenkomst tussen de partijen dat de bezorger niet in loondienst van het bedrijf was. Het uitgangspunt van die beslissing was echter anders dan die van de uitspraak van vandaag: in deze zaak is de tekst van de schriftelijke overeenkomst wel meegenomen in het oordeel, maar is daarnaast meer diepgaand gekeken naar hoe partijen aan de overeenkomst in de praktijk invulling hebben gegeven.

Niet alleen is de verhouding tussen Deliveroo en de bezorgers aan te merken als een arbeidsovereenkomst, het bedrijf valt bovendien onder de werkingssfeer van de cao beroepsgoederenvervoer. De rechter is het met de FNV eens dat de bezorging van maaltijden door Deliveroo moet worden gekwalificeerd als vervoer van goederen over de weg en daarmee onder de cao van die sector valt. Deliveroo is daarmee ook verplicht de cao met terugwerkende kracht na te leven.

Voor meer informatie, bel de afdeling Voorlichting & Communicatie van de rechtbank Amsterdam, telefoonnummer 088-3611440, of stuur een e-mail naar info.rechtbankamsterdam@rechtspraak.nl.