Toen Jeroen op 4 juli 2016 naar Brabant reed om Jip voor 800 euro bij een fokker op te halen, speelde geld geen rol. Hij ging er namelijk met Jeremy naartoe, zijn vriend. ‘We kenden elkaar 5 jaar en ik dacht dat we samen een toekomst hadden’, zegt Jeroen tegen de kantonrechter. Het tweetal is zó verguld met de komst van Jip, dat ze geboortekaartjes naar familie en vrienden sturen. Maar 4 maanden later is de vriendschap bekoeld; Jeremy verlaat Jip en Jeroen. Opeens zit Jeroen alleen met Jip. Maar hadden ze niet afgesproken dat het onderhoud van het dwergkeesje voor beider rekening zou komen?

Jeroen wil dat Jeremy zijn woord gestand doet en verlangt 10.000 euro van hem. Omdat Jerry daar niet over piekert, heeft Jeroen hem voor de rechter gedaagd. En daar zitten ze dan vandaag in de Amsterdamse rechtbank. Aan de ene kant van zaal 9 Jeroen en zijn vrienden, aan de andere kant Jeremy en zijn vrienden. Alleen Jip ontbreekt. Volgens Jeremy weet Jeroen donders goed dat er nooit een afspraak is gemaakt over het onderhoud van Jip, maar gebruikt Jeroen de dwergkees om de 560 euro terug te krijgen die nog openstaat van een onfortuinlijke trip die het tweetal eind 2016 maakte naar Thailand. ‘Er is een hele Whatsapp-correspondentie over de afwikkeling van die vakantie. Mijn cliënt zegt op een bepaald moment: “Ik betaal niets meer, nu is het klaar”. Waarop zijn ex-vriend zegt: “Betaal nu maar, want anders verzin ik iets anders”. Tot augustus vorig jaar werd er met geen woord over Jip gerept, maar nu waren er opeens kosten en moest mijn cliënt meebetalen’, zegt Jeremy’s advocate Inge Borggreve.

De geraamde kosten slaan nergens op, of worden schromelijk overdreven, aldus advocate Borggreve. Speciale voeding voor Jip? ‘Jip vindt kip met rijst heerlijk’. Voor 50 euro naar de hondenkapper? ‘Ik heb met hondenkapsalon Kwispel in de Jan Pieter Heijestraat gebeld, en daar vertellen ze mij dat een dwergkees helemaal niet om de maand hoeft geknipt. Het ligt eraan hoe een eigenaar de hond verzorgt.’ Jeroen verzorgt Jip goed. ‘De tegenpartij doet voorkomen alsof ik voor de grap naar de hondenkapper ga. Jip heeft een heleboel lagen haar; met deze hitte gaat dat beestje kapot als ik hem niet laat knippen’, zegt Jeroen. ‘Ik doe voor Jip wat noodzakelijk is. Ik zal toch iets bijzonders voor een hond moeten kopen die lang niet alles lust.’ ‘Uit de stukken begrijp ik dat het niet zo’n gelukkige uitgave is geweest. Jip is een doorgefokt hondje’, zegt kantonrechter Van der Molen prompt. ‘Laat ik het zo zeggen’, reageert Jeroen, ‘Als ik vandaag een modieus hondje zou willen hebben, dan zou ik hem niet bij die dubieuze Tokkie-fokker in Tilburg kopen.’

‘Laat ik u vertellen hoe ik voorlopig tegen de zaak aankijk. Misschien kunnen we daarna kijken of er toch niet iets geregeld kan worden’, vertelt kantonrechter Van der Molen als hij de partijen heeft aangehoord. De rechter vindt het aannemelijk dat Jeremy en Jeroen een afspraak hebben gemaakt over het onderhoud van Jip. Getuigen hebben dat ook verklaard. Jeremy ontkent het nu, maar toen hij nog gelukkig was met Jeroen, wekte hij wel degelijk de indruk dat hij een bijdrage zou leveren. ‘Maar daarmee is de zaak nog niet beslist, want wat is nu de toekomstschade?’, vraagt de rechter zich hardop af. Jip gaat geld kosten, maar hoeveel? Kantonrechter Van der Molen: ‘Het hondje kan dood gaan. Als ik zo lees welke gebreken hij heeft, dan is het maar de vraag of hij nog 13 jaar leeft. Misschien leeft hij veel korter? Hoe verdisconteer je dat in een eventuele vergoeding?’

Maar er is nog iets: Jeroen en Jeremy hebben Jip op Marktplaats gekocht, Jeroen zou Jip op Marktplaats ook weer kunnen verkopen. De kantonrechter tegen Jeroen: ‘U zag het wel zitten met elkaar en u kocht een hondje. U besloot Jip te houden toen uw huisgenoot vertrok. U verkoopt het hondje niet, en u treft ook geen omgangsregeling voor de hond; u houdt hem. Dat is uw goed recht, maar de vraag is of je de consequenties van die keuze kunt afwentelen op een ander. De lusten zijn voor u, de lasten wentelt u voor de helft af. Is het redelijk om voor de rest van Jips leven een onderhoudsbijdrage te vragen? U vraagt om 10.000 euro. Dat ga ik in ieder geval niet toewijzen, dat moge duidelijk zijn.’

‘Misschien heb ik u een zetje gegeven?’, vraagt kantonrechter Evert van der Molen aan Jeremy, maar vooral aan Jeroen. ‘Kijkt u eens op de gang of u eruit kunt komen en de draad van uw leven weer kunt oppakken’. De gang op. Jeroen neemt genoegen met 6.000 euro, Jeremy wil de vakantieschuld van 560 euro wel betalen. Daar zit 5.440 euro tussen. Geen deal dus. Kantonrechter Van der Molen geeft niet op. ‘Wat mij zwaar op de maag ligt, is dat u de hond houdt maar de kosten voor de helft afwentelt’, waarschuwt hij. ‘Er is misschien wel schade, want als u de hond nu zou verkopen dan levert hij misschien 200 euro op. En een bijdrage voor korte tijd, zodat u de tijd hebt om maatregelen te nemen, lijkt mij ook niet onredelijk. Al met al zou ik denken aan een schadevergoeding van 800/1.000 euro. Ik zou u willen aanraden om in die orde van grootte te denken. U loopt de kans dat het zelfs helemaal niks wordt als ik uitspraak doe.’

Wederom de gang op. En weer wordt het niks. ‘Dat is toch een sterk staaltje’, reageert kantonrechter Van der Molen. Jeremy bood 40 euro meer, maar daar kon Jeroen niet mee leven. De kantonrechter heeft Jeroen gewaarschuwd: hij gaat aan het kortste eind trekken, maar dat heeft hem niet verleid om zijn eis drastisch bij te stellen. Jeroen: ‘We hebben afspraken gemaakt over de verzorging van Jip, en ik vind dat die moeten worden nagekomen. Ik snap dat u zegt: “Je kunt ook afstand van het hondje doen”, maar ik ga Jip niet naar een pension of het asiel brengen.’ Kantonrechter Van der Molen probeert het voor een derde keer. ‘Ik ben heel ver gegaan; ik heb nu 2 keer geschorst voor een relatief overzichtelijke zaak. Het moet geen veemarkt worden, maar als u denkt dat er nog een kans is, dan geef ik u die graag. Wilt het nog een keer proberen met elkaar?’ Dat willen ze niet. ‘Niet erg, dan maken we een vonnis.’ Een vonnis dat er 2 weken later al is. De kantonrechter houdt Jeremy aan de overeenkomst die hij met Jeroen heeft gesloten over het meebetalen aan de verzorging van Jip, maar dat kost hem geen 10.000 euro. De rechter houdt het op 800 euro.