Bij de politie kwam de man met een verklaring die de rechtbank ongeloofwaardig acht. Ook had de man geen alibi voor de periode waarin de verkrachting plaatsvond. Dat is echter onvoldoende om te bewijzen dat hij de dader is geweest.

Omdat ander bewijs ontbrak, moesten de uitkomsten van het onderzoek naar DNA-sporen die op het kleding van het slachtoffer waren aangetroffen de doorslag geven.

Er was slechts weinig DNA-materiaal voorhanden om goed onderzoek te kunnen doen. Eén van de twee geraadpleegde deskundigen acht de kwaliteit van het gevonden DNA-materiaal bovendien van een dusdanig slechte kwaliteit dat de uitkomsten te onbetrouwbaar zijn om te gebruiken.

Op basis daarvan oordeelt de rechtbank dat er te weinig bewijs is – hoewel de resultaten van het DNA-onderzoek wel in de richting van de verdachte man wijzen.

De rechtbank realiseert zich dat nader onderzoek naar het DNA-materiaal met gebruikmaking van een nieuwe techniek mogelijk meer duidelijkheid had kunnen verschaffen.

Maar de officier van justitie heeft daartoe geen verzoek gedaan – en de rechtbank moet zich bij haar beoordeling baseren op het dossier van de officier van justitie. Als de rechtbank zelf een dergelijk onderzoek zou hebben bevolen, zou zij te veel op de stoel van de officier van justitie gaan zitten.

U kunt de afdeling Voorlichting & Communicatie van de rechtbank Amsterdam bellen op telefoonnummer: 088 361 14 40, of stuur een e-mail sturen.