De taxateurs hebben geen valsheid in geschrifte gepleegd oordeelt de rechtbank. Daarvoor is immers vereist dat de opstellers bewust een onjuist beeld van de werkelijkheid hebben willen schetsen en dat is hier niet het geval. Dat de taxateurs mogelijke herontwikkelingsmogelijkheden (wat de prijs van het complex zou hebben opgedreven) buiten beschouwing hebben gelaten, staat duidelijk in het rapport vermeld: dat vormt dus geen grond voor valsheid. En het feit dat de taxateurs bij de prijsbepaling slechts zijn uitgegaan van één enkele bestemming (“leisure”) levert ook geen valsheid op: leisure leek op dat moment de meest optimale bestemming. Bovendien werd in het rapport vermeld dat er nog alternatieve bestemmingsmogelijkheden mogelijk waren. Tot slot mochten de taxateurs de onduidelijkheid over hoe de gemeente bepaalde investeringskosten in de toekomst zou gaan verhalen, als de verkoopprijs drukkende omstandigheid meewegen.