De vier mannen sloegen eind 2018 en begin 2019 meerdere malen toe in Amsterdam Oud-Zuid. Ze hadden het voorzien op dragers van dure Rolexen. In alle gevallen werd er bij de overval zo’n horloge buitgemaakt. De overvallers gingen bruut en agressief te werk. Hun slachtoffers werden onverhoeds van achteren aangevallen, soms voor de deur van hun eigen woning. Er werd dan hard aan hun arm getrokken om maar zo snel mogelijk het horloge los te krijgen. In veel gevallen werden de slachtoffers geschopt en geslagen. Meerdere slachtoffers liepen zwaar letsel op, waarvan sommigen tot op de dag van vandaag niet zijn hersteld. Voor alle slachtoffers was de overval een traumatische gebeurtenis.

De rechtbank rekent het viertal hun gedrag zwaar aan. Ze waren tijdens hun rooftochten als een groep hongerige geldwolven op zoek naar ‘snel geld’. Uit afgeluisterde gesprekken blijkt dat het voor hen niet van belang is geweest dat hun slachtoffers soms letterlijk doodsangsten hebben uitgestaan. Integendeel: de berovingen werden in de auto uitgebreid nabesproken, waarbij er werd gelachen en grappen werden gemaakt ten koste van het zojuist beroofde slachtoffer.

De oudste dader, een man van 29, krijgt 4 jaar cel, waarvan 1 jaar voorwaardelijk, opgelegd. Daarnaast wordt hem bij de voorwaardelijke straf een intensief traject opgelegd, met verplicht begeleid wonen en dagbesteding en het dragen van een enkelband om toe te zien op een opgelegd locatiegebod. Anders dan het Openbaar Ministerie, vindt de rechtbank dat tbs niet op zijn plaats is. Hoewel het gebruikte geweld schokkend is, is de rechtbank van oordeel dat de delicten in het juiste perspectief (vergeleken met andere straatroven) geplaatst moeten worden. Bovendien hebben de deskundigen de man volledig toerekeningsvatbaar verklaard.

In het geval van de 25-jarige dader komt de rechtbank tot de conclusie dat niet wordt voldaan aan de voorwaarden voor tbs. Diverse onderzoeken bieden onvoldoende aanknopingspunten voor de conclusie dat er sprake is van een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis die met tbs zou kunnen worden behandeld. De man wordt wel veroordeeld tot 5 jaar cel.

Ook bij de twee jongste daders gaat de rechtbank op een aantal belangrijke punten niet mee in de strafeis van het OM  In het geval van de nu 20-jarige man oordelen de rechters dat – gezien zijn jonge leeftijd – hij en de maatschappij uiteindelijk het beste gebaat zijn bij een celstraf van 40 maanden, waarvan de helft voorwaardelijk, met daarna intensieve en verplichte begeleiding en behandeling. Een langere tijd in detentie – het OM had 7 jaar cel geëist – zonder enige behandeling, zal de kans op recidive eerder vergroten dan verkleinen.

De vierde dader was tijdens de overvallen minderjarig. Anders dan het OM zien alle deskundigen en ook de rechtbank geen reden om in dit geval af te wijken van het uitgangspunt om bij minderjarigen het jeugdstrafrecht toe te passen. De rechtbank ziet niet hoe een langdurige onvoorwaardelijke gevangenisstraf zou bijdragen aan het inperken van mogelijke recidive. Ook hier is een intensieve en verplichte begeleiding en behandeling volgens de deskundigen effectiever. De rechtbank is het hiermee eens.

Voor meer informatie, bel de afdeling Voorlichting & Communicatie van de rechtbank Amsterdam, telefoonnummer: 088-3611440, of stuur een e-mail.